Żyły gardłowe (łac. venae pharyngeales) – w anatomii człowieka żyły odprowadzające krew ze ściany gardła[1][2]. Na tylnej i bocznej powierzchni zewnętrznej gardła wytwarzają splot gardłowy (plexus pharyngealis)[2][a], oprócz żył ze ściany gardła łączący także gałęzie żylne z podniebienia miękkiego, okolicznych mięśni, trąbki słuchowej i żyłę kanału skrzydłowego, zespalający się ze splotami kręgowymi i splotem skrzydłowym[2]. Po wyjściu ze splotu skrzydłowego, na poziomie kości gnykowej żyły gardłowe wpadają do żyły szyjnej wewnętrznej samodzielnie lub po połączeniu z innymi żyłami tej okolicy uchodzącymi do niej. Nie ma w nich zastawek[2].

Żyły gardłowe
Żyły twarzy i szyi. Żyła gardłowa podpisana Pharyngeal.
Mięśnie gardła, widok od tyłu. Po prawej stronie widoczne żyły tworzące splot gardłowy, oznaczone niebieskim kolorem.
  1. Taką samą nazwę nosi położony również w tej okolicy splot gałęzi nerwowych (splot gardłowy)[3].

Przypisy

edytuj
  1. Polska Akademia Nauk Wydział Nauk Medycznych, Wielki słownik medyczny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1996, s. 1619, ISBN 83-200-1923-0.
  2. a b c d Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 378, ISBN 978-83-200-3257-4.
  3. Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom V. Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 230, ISBN 978-83-200-3258-1.