10 Pułk Artylerii Haubic

10 Pułk Artylerii Haubic – pułk artylerii polskiej ludowego Wojska Polskiego.

10 Pułk Artylerii Haubic
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1944

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Aleksander Gorochow

Organizacja
Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

3 Brygada Artylerii Haubic

Sformowany we wsi Ugrojedy pod Sumami rozkazem dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR nr 001 z 1 kwietnia 1944. Przysięgę żołnierze pułku złożyli 7 sierpnia 1944 w Żynynie Solnym.

Dowódcy pułku edytuj

  • ppłk Aleksander Gorochow – do 29 kwietnia 1945
  • mjr Anatol Bass

Skład etatowy edytuj

 
122 mm haubica wz. 1938 (M-30)

żołnierzy – 653 (oficerów – 70, podoficerów – 186, szeregowców – 397)

sprzęt:

  • 122 mm haubice – 20
  • rusznice przeciwpancerne – 20
  • samochody – 53
  • ciągniki – 25

Działania bojowe edytuj

Pułk wchodził w skład 3 Brygady Artylerii Haubic[1].

Walczył w 1944 nad Wisłą o przyczółki na zachodnim brzegu. Na Wale Pomorskim walczył pod Borujskiem, Wierzchowem i Żabinem. Uczestniczył także w walkach w rejonie Alt Adlitz i Neurüdnitz oraz wspierał piechotę nad Ruppiner-Kanal i Hawelą.

Szlak bojowy zakończył 8 maja 1945 pod Stolzenhagen[2].

         
   

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
  • Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.