12 Pułk Artylerii Haubic

12 Pułk Artylerii Haubic – pułk artylerii polskiej ludowego Wojska Polskiego.

12 Pułk Artylerii Haubic
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1944

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Michał Karbownicki

Organizacja
Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

3 Brygada Artylerii Haubic

122 mm haubica wz. 1938 (M-30)

Sformowany we wsi Ugrojedy pod Sumami rozkazem dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR nr 001 z 1 kwietnia 1944. Przysięgę żołnierze pułku złożyli w listopadzie 1944 w Żynynie Solnym.

Dowódca

edytuj
  • ppłk Michał Karbownicki – do 29 kwietnia 1945

Skład etatowy

edytuj

Dowództwo i sztab

  • pluton topograficzny
  • 1 dywizjon artylerii haubic
  • 2 dywizjon artylerii haubic
  • park artyleryjski

żołnierzy – 653 (oficerów – 70, podoficerów – 186, szeregowców – 397)

sprzęt:

  • 122 mm haubice – 20
  • rusznice przeciwpancerne – 20
  • samochody – 53
  • ciągniki – 25

Działania bojowe

edytuj

Pułk wchodził w skład 3 Brygady Artylerii Haubic[1].

Walczył w 1944 o przyczółki na zachodnim brzegu Wisły wspierając piechurów 3 Dywizji Piechoty. Na Wale Pomorskim walczył pod Złotowem, Borujskiem i Mirosławcem. Uczestniczył także w walkach w rejonie Neurüdnitz i Altreetz.

Szlak bojowy zakończył 8 maja 1945 pod Stolzenhagen[2].

         
   

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
  • Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.