140 Pułk Artylerii Haubic
140 Pułk Artylerii Haubic (140 pah) – oddział artylerii Wojska Polskiego.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
wiosna 1951 |
| Organizacja | |
| Numer |
JW 2413[1] |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
| Skład |
patrz tekst |
Pułk sformowany został wiosną 1951, w garnizonie Orzysz, w składzie 26 Brygady Artylerii Haubic z 8 DAP, według etatu Nr 4/62 pułku artylerii haubic. 4 grudnia 1952 przeformowany został na etat Nr 4/85 i skadrowany .
Skład organizacyjny edytuj
- Etat nr 4/62 pułku artylerii haubic z 12 marca 1951[2]
Dowództwo pułku
- trzy dywizjony artylerii haubic
- trzy baterie artylerii
- dywizjon szkolny
- plutony: dowodzenia, gospodarczy
Żołnierze pułku edytuj
Przypisy edytuj
Bibliografia edytuj
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.