31 Pułk Artylerii Przeciwpancernej

31 Pułk Artylerii Przeciwpancernej (31 pappanc) – oddział artylerii przeciwpancernej ludowego Wojska Polskiego.

31 Pułk Artylerii Przeciwpancernej
Ilustracja
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1944

Rozformowanie

1945

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Bazyli Wiszniakow

Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

11 Brygada Artylerii Przeciwpancernej

Armata przeciwpancerna wz. 1943 ZIS-2
Armata dywizyjna wz. 1942 ZIS-3

Sformowany pod Krasnymstawem na podstawie rozkazu Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 30 z 10 października 1944.

Dowództwo pułku edytuj

  • dowódca – ppłk Bazyli Wiszniakow
  • zastępca do spraw polityczno-wychowawczych – Izzak Horwitz
  • zastępca do spraw liniowych – mjr Bazyli Chodniew
  • szef sztabu mjr Julian Jastuczenia

Działania edytuj

Pułk wchodził w skład 11 Brygady Artylerii Przeciwpancernej[1].

Szkolenie bojowe kontynuował do 12 marca 1945. Następnie przeszedł do Tomaszowa Mazowieckiego. 6 maja wraz z pozostałymi oddziałami brygady został podporządkowany dowódcy 2 Armii WP ześrodkowanej w Czechosłowacji. Rejon koncentracji osiągnął po zakończeniu wojny.

Po powrocie do kraju zakwaterował się w Grodzisku Mazowieckim. 13 lipca 1945 został rozformowany[2].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń ;Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
  • Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.