Grodzisk Mazowiecki
Grodzisk Mazowiecki (do 1928 Grodzisk[2]) – miasto na Równinie Łowicko-Błońskiej, w województwie mazowieckim, w powiecie grodziskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Grodzisk Mazowiecki, nad Rokicianką.
| ||||
| ||||
![]() Urząd Miasta i Gminy w Grodzisku Mazowieckim | ||||
| ||||
Państwo | ![]() | |||
Województwo | ![]() | |||
Powiat | grodziski | |||
Gmina | Grodzisk Mazowiecki | |||
Aglomeracja | warszawska | |||
Prawa miejskie | 1522-1870,1915-(obecnie) | |||
Burmistrz | Grzegorz Benedykciński | |||
Powierzchnia | 13,19 km² | |||
Wysokość | 105 m n.p.m. | |||
Populacja (31.12.2019) • liczba ludności • gęstość |
32 125[1] 2435,6 os./km² | |||
Strefa numeracyjna | 22 | |||
Kod pocztowy | 05-825 | |||
Tablice rejestracyjne | WGM | |||
![]() | ||||
TERC (TERYT) | 1405044 | |||
SIMC | 0920380 | |||
Urząd miejski ul. Kościuszki 32a05-825 Grodzisk Mazowiecki | ||||
Strona internetowa |

Miasto posiada połączenia drogowe z Warszawą, Żyrardowem, Błoniem i Mszczonowem. Przez miasto przebiega linia warszawsko-wiedeńska, Centralna Magistrala Kolejowa i Warszawska Kolej Dojazdowa. W zachodniej części miasta przepływa rzeka Mrowna.
Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. miasto liczyło 32 125 mieszkańców[1].
DemografiaEdytuj

- Piramida wieku mieszkańców Grodziska Mazowieckiego w 2014 roku[3].
HistoriaEdytuj
- XI–XIII w. – w pobliżu istniał wczesnośredniowieczny gród w Chlebni (pierwotnie Chlewnia)
- XII w. – powstała wieś Grodzisk
- XIV w. – miejscowość należała do rodziny Grodziskich
- 1355 – Tomasz Grodziski (prawdopodobnie Tomasz Okuń z Grodziska), pierwszy znany właściciel osady, funduje drewniany kościół pod wezwaniem św. Tomasza Apostoła
- 22 lipca 1522 – król Zygmunt I Stary nadał Grodziskowi prawa miejskie na prośbę rodziny Okuniów
- 1540 – pożar zniszczył miasto
- druga połowa XVI w. – urodził się tu Grzegorz Knapski, autor słownika polsko-łacińskiego, miasto liczy ok. 300 mieszkańców staje się lokalnym ośrodkiem handlu i przemiału zboża, w mieście istnieje cech młynarzy
- 1623 – właścicielami miasta stała się rodzina Mokronoskich herbu „Bogoria”, posiadających pobliskie wsie Kady i Jordanowice
- 1655 – zniszczenie i wyludnienie miasta w czasie najazdu szwedzkiego
- 1687 – początek budowy murowanego kościoła ufundowanego przez Wojciecha Mokronoskiego
- 1708 – ponowne zniszczenie miasta, epidemia cholery
- 1795 – miasto w wyniku III rozbioru Polski wchodzi w skład Królestwa Prus (zabór pruski)
- 1807 – miasto wchodzi w skład Księstwa Warszawskiego
- 1815 – miasto wchodzi w skład Królestwa Kongresowego
- 1825 – miasto liczy 655 mieszkańców
- 14 czerwca 1845 – uzyskanie połączenia kolejowego ze stolicą (Kolej Warszawsko-Wiedeńska)
- 1865 – miasto przeszło w ręce hr. Henryka Skarbka
- 1866 – miasto staje się siedzibą powiatu błońskiego[4]
- 1870 – utrata praw miejskich
- 1880 – miasto liczy 1928 mieszkańców
- 1881 – parcelacja Jordanowic przez hr. Skarbka, uruchomienie pierwszej fabryki
- 1884 – powstał Zakład Wodoleczniczy (dr Michał Bojasiński), z którego korzystali m.in. Adolf Dygasiński, Miłosz Kotarbiński, Władysław Reymont
- 1910 – miasto liczy 3542 mieszkańców
- 8 września 1915 – ponowne uzyskanie praw miejskich
- 11 listopada 1918 – miasto w granicach Polski
- 1927 – otwarcie Elektrycznej Kolei Dojazdowej, łączącej miasto z Warszawą (obecnie WKD)
- 9 lipca 1928 – nazwa miasta poszerzona o przymiotnik Mazowiecki dla odróżnienia od miasta Grodzisk w Wielkopolsce
- 1931 – miasto liczy 15880 mieszkańców
- 1939–1945 – okupacja niemiecka, eksterminacja Żydów, pierwsza publiczna egzekucja 11 osób 20 września 1939
- przełom 1940 i 1941 – utworzenie getta, w którym przebywało ok. 6 tys. Żydów z Grodziska, Brwinowa, Nadarzyna, Podkowy Leśnej i Milanówka[5]
- 1942 – likwidacja getta grodziskiego i wywiezienie jego mieszkańców do getta warszawskiego[5], miasto traci całą społeczność żydowską, mieszkającą tu od II poł. XVI w.
- 16 stycznia 1945 – samoloty radzieckie bombardują miasto powodując śmierć wielu mieszkańców i uciekinierów z Warszawy
- 17 stycznia 1945 – zakończenie okupacji niemieckiej, w czasie wojny miasto straciło ok. 5000 mieszkańców
- 1975 – w wyniku reformy administracji miasto przestało być siedzibą powiatu
- 1975–1998 – miasto administracyjnie należało do woj. warszawskiego
- 1991 – rozpoczyna działalność Ośrodek Kultury Gminy Grodzisk Mazowiecki
- 1997 – oddanie do użytkowania Grodziskiej Hali Sportowej
- 1999 – Grodzisk Mazowiecki ponownie staje się siedzibą Starostwa Powiatowego
- 2000 – otwarcie Pływalni Miejskiej „Wodnik 2000”
- 2001 – oddanie do użytku Szpitala Zachodniego
- 2005 – obchody 650-lecia parafii św. Anny
- 2008 – otwarcie Centrum Kultury
- 2012 – zakończenie rewitalizacji parku im. hr. Skarbków i Stawów Goliana; w odnowionej willi „Radogoszcz” powstała galeria etnograficzna
- 2017 – rewitalizacja Stawów Walczewskiego
LegendyEdytuj
Obwołanie wsi Grodzisko miastemEdytuj
Według tej legendy monarchowie drogą przez osadę Grodzisko przejeżdżali jadąc na polowania do puszczy jaktorowskiej. Pewien zmęczony król dostał na posilenie kubek wody z grodziskiego źródełka o nadzwyczajnym smaku. Zachwycony smakiem wody król nakazał nadać osadzie rangę miasta[6].
Herb BogoriaEdytuj
W uznaniu waleczności i męstwa rycerza Bogorii w wojnie z Tatarami król Bolesław Śmiały własnoręcznie wyciągnął z jego rannego ciała tatarskie strzały, które połamał i oddał mu. Tym samym nadał mu herb o nazwie Bogoria ze złamanymi strzałami.
GospodarkaEdytuj
Największym zakładem, pod względem zatrudnienia i obrotów, jest Danfoss. Ustępuje mu Gedeon Richter wcześniej zwany Polfą, założona na początku XX w., specjalizująca się w produkcji salicylanów, leków przeciwzawałowych i materiałów chirurgicznych. Przemysł spożywczy reprezentują firmy Frito-Lay z grupy PepsiCo, piekarnia Hiestand, Okręgowa Spółdzielnia Mleczarska. Dogodne położenie miasta wykorzystuje firma logistyczna Raben Logistic. Inne większe firmy działające w Grodzisku to: Firmenich, Fabryka Tarcz Ściernych „Słoń” (obecnie nieistniejąca), Trouw Nutrition i Amerplast (obecnie „Suominen”).
Plan zagospodarowania przestrzennego zakazuje budowy obiektów handlowych o powierzchni przekraczającej 5000 m kw. 1 grudnia 2016 w Grodzisku przy ulicy Sienkiewicza 46/50 otwarto obiekt handlowy Galeria Grodova. W Grodzisku rozbudowana jest sieć popularnych marketów handlowych, w których skład wchodzą: 2 sklepy sieci Netto, 4 sklepy Biedronka, supermarket Lidl, Carrefour, MediaExpert.
TransportEdytuj
Transport drogowyEdytuj
Niedaleko miasta istnieje autostrada A2 Przez miasto przebiegają drogi wojewódzkie:
- droga wojewódzka nr 719 kierunek Warszawa – Pruszków – Żyrardów
- droga wojewódzka nr 579 kierunek Kazuń Polski droga krajowa nr 7 – Leszno – Błonie – Grodzisk Mazowiecki – Radziejowice
W planach jest budowa obwodnicy północ-południe i zachód-wschód, a także wjazdu na autostradę A2 w miejscowości Tłuste (na północ od granic miasta).
- 15 kwietnia 2013 – zamknięcie wiaduktu nad torami kolejowymi w Grodzisku Mazowieckim w ciągu drogi wojewódzkiej nr 579, ze względu na jego remont. Objazd dla pojazdów o masie do 10 t DMC przez Milanówek, przejazd kolejowy na ulicy Bałtyckiej w Grodzisku Mazowieckim oraz we wsi Kozerki, a dla pojazdów powyżej 10 t DMC przez Żyrardów. Przewidywany czas otwarcia nowego wiaduktu marzec 2014 r.
- W dniu 31.12.2013 – uroczyste otwarcie wiaduktu połączone z zabawą sylwestrową w Parku Skarbków.
Komunikacja autobusowaEdytuj
Komunikacja autobusowa jest domeną firmy PKS Grodzisk Mazowiecki. Obsługuje ona jedenaście miejskich linii oraz połączenia międzymiastowe (także z Warszawą). Z Grodziska kursuje też autobus do Centrum Janki.
Transport kolejowyEdytuj
Na stacji kolejowej zatrzymują się pociągi Kolei Mazowieckich oraz PKP Intercity . Władze miasta obiecywały też wydłużenie linii S1 Szybkiej Kolei Miejskiej aż do Grodziska Mazowieckiego.
W obrębie miasta znajduje się siedziba Warszawskiej Kolei Dojazdowej oraz jej cztery przystanki:
- Grodzisk Mazowiecki Radońska,
- Grodzisk Mazowiecki Jordanowice (dawniej Muzeum),
- Grodzisk Mazowiecki Piaskowa,
- Grodzisk Mazowiecki Okrężna.
Transport lotniczyEdytuj
W 2014 przy ul. Dalekiej oddano do użytku sanitarne lądowisko Grodzisk Mazowiecki-Szpital Zachodni. W 2017 poinformowano oficjalnie o tworzeniu rządowej koncepcji umiejscowienia Centralnego Portu Komunikacyjnego kilka kilometrów na północny zachód od miasta.
InfrastrukturaEdytuj
Na przełomie XIX i XX w. miasto było znanym ośrodkiem letniskowym. Pozostałością po tym są piękne wille i budynek zakładu hydropatycznego. Obecnie Grodzisk stracił charakter miejscowości typowo wypoczynkowo-letniskowej. Na potrzeby mieszkańców powstały obiekty sportowej infrastruktury miasta: Grodziska Hala Sportowa (1997) i kryta Pływalnia Miejska „Wodnik 2000” (2000). W kompleksie ośrodka sportu i rekreacji znajduje się także stadion piłkarski (pojemność – 750 osób, w tym 520 miejsc siedzących) oraz korty tenisowe.
W 2002 r. oddano do użytku nowoczesny Specjalistyczny Szpital Zachodni im. Jana Pawła II (poza nim w mieście działa sześć przychodni opieki podstawowej i 10 placówek specjalistycznych). 28 czerwca 2008 został oddany nowoczesny budynek „Centrum Kultury” (m.in. z dużą salą kinową, 2 kawiarniami, jedna z dwutorową kręgielnią i stołami do bilarda) i restauracją. Mieści się w nim również siedziba lokalnego radia Bogoria.
Swe oddziały i placówki w Grodzisku posiadają banki: Bank Spółdzielczy w Grodzisku Mazowieckim, Bank Spółdzielczy w Skierniewicach, Bank Spółdzielczy w Białej Rawskiej, ING Bank Śląski, Bank BPH, Lukas Bank, Pekao, PKO BP, Raiffeisen Polbank, Bank Millennium, Nordea Bank Polska, Kredyt Bank od 4 stycznia 2013 r. wchodzący w skład Banku Zachodniego WBK, Alior Bank. W mieście znajdują się także trzy placówki Poczty Polskiej i jedna placówka SKOK „Mazowsze”.
EdukacjaEdytuj
Rodzaj placówki | Szkoły podstawowe | Gimnazja | Szkoły średnie i zasadnicze | Szkoły wyższe |
---|---|---|---|---|
Liczba placówek | 8 (w tym 1 społeczna) | 4 | 3 | 1 |
Liczba uczniów | 2767 | 1361 | 2183 | 146 |
Grodziskie szkoły średnie i zasadnicze połączone są w zespoły:
- Zespół Szkół Technicznych i Licealnych Nr 2 (Technikum, Liceum dla Dorosłych i Szkoła Branżowa I Stopnia),
- Zespół Szkół nr 1 (Liceum Ogólnokształcące i Technikum),
- Zasadnicza Szkoła Zawodowa przy Zespole Szkół im. H. Szczerkowskiego.
W mieście działa pięć przedszkoli publicznych oraz pięć prywatnych, a także dziewięć prywatnych szkół języków obcych. Znajduje się tu także sala wykładowa Wyższej Szkoły Społeczno-Ekonomicznej i punkty konsultacyjne dwóch innych uczelni (Wyższa Szkoła Stosunków Międzynarodowych i Amerykanistyki oraz Collegium Varsoviensis).
Dzieci uczęszczające do Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia im. Tadeusza Bairda mają możliwość nauki gry m.in. na fortepianie, skrzypcach, wiolonczeli i saksofonie. Natomiast Publiczne Ognisko Plastyczne im. Jana Skotnickiego udostępnia swoim słuchaczom pracownie: rysunku, malarstwa, interdyscyplinarną (grafika, ceramika, rzeźba w glinie, kolaż), wiedzy o sztuce oraz pracownię fotograficzną.
ZabytkiEdytuj
Wpisane do rejestru zabytków nieruchomych[7]:
- kościół parafialny pw. św. Anny, pl. Zygmunta Starego (nr rej.: 1028/451/62 z 23.03.1962), XVII-XIX, ufundowany w 1687 r. przez Wojciecha Mokronoskiego herbu Bogoria, kasztelana rawskiego; murowany, wybudowany w stylu późnobarokowym, później stopniowo rozbudowywany; pod koniec XIX wieku przez architekta Bronisława Żochowskiego, który dostawił nawy boczne (1884-1889) i zachowaną do dziś dzwonnicę; we wnętrzu wyposażenie manierystyczne, barokowe, klasycystyczne, głównie z XVII i XVIII wieku; w tym liczne epitafia m.in. Okuniów z początku XVII w. i Mokronoskich z lat 1616–1911; w ołtarzu głównym obraz „Ukrzyżowanie”, którego autorem był pochodzący z Neapolu Filippo Castaldi, mieszkający na przełomie XVIII/XIX w. na grodziskiej plebanii, we wnętrzu inne jego obrazy: „św. Józef z Dzieciątkiem”, „św. Anna z rodzicami”, „św. Roch”[8],
- kaplica pw. Świętego Krzyża (przedpogrzebowa), ul. Sienkiewicza, koło kościoła św. Anny (nr rej.: 1029/453/62 z 23.03.1962), XVIII; wybudowana w 1713 roku na granicy miasta jako wotum dziękczynne po wygaśnięciu epidemii cholery, później pełniła funkcje kaplicy przedpogrzebowej; dwukrotnie restaurowana w 1839 roku i w XX w.; w listopadzie 1995 roku została przeniesiona ze skrzyżowania ulic Sienkiewicza i Kościuszki na plac koło kościoła parafialnego,
- cmentarz żydowski (nr rej.: 1607 z 27.02.1996) oraz brama (nr rej.: j.w.), założony w 1780 r., jeden z najstarszych na Mazowszu; na jego dzisiejszym terenie znajduje się 277 zabytkowych nagrobków; do 1941 r. stanowił miejsce pochówku Żydów mieszkających w Grodzisku i okolicach,
- dawny dworzec kolejowy (nr rej.: 1031/1088 z 7.01.1975 oraz 1155 z 22.05.1975), 1846
- dworzec kolejowy, ul. 1 Maja 4 (nr rej.: A-787 z 26.03.2008), 1920–1925, projektu Romualda Millera,
- dom z ogrodem, k. XIX (nr rej.: 1612 z 9.09.1996), budynek byłego Zakładu Wodoleczniczego dr. Bojasińskiego 1884 r.
- zespół willi, 1884, 1896 (nr rej.: 1199 z 25.10.1982): willa „Kaprys”, budynek gospodarczy, stajnia i park
- willa „Niespodzianka”, ul. Kościuszki 12 (nr rej.: dec. 480/10 z 1.06.2010), 1906, projektował Józef Moszyński,
- willa „Radogoszcz” z k. XIX w., ul. H. Sienkiewicza 31 (nr rej.: 1030/454/62 z 23.03.1962),
- dwór „Dworek Skarbków”, XVIII (nr rej.: 51/5/55 z 21.09.1955) (Jordanowice); kazał wnieść w drugiej połowie XVIII wieku w stylu barokowo-klasycystycznym Andrzej Mokronowski (1713–1784); w 1869 roku przeszedł na własność rodziny Skarbków; w jego wnętrzu zajmowanym obecnie przez Państwową Szkołę Muzyczną I stopnia im. Tadeusza Bairda, znajdują się niezwykle cenne polichromie autorstwa Jana Bogumiła Plerscha z 1782 roku oraz barokowo-klasycystyczne kominki,
- willa Haberlego, 1897, 1910–1912 (nr rej.: A-795 z 21.04.2008),
- dom drewniany, ul. Okulickiego 11 (nr rej.: A-887 z 3.12.2009), 1878 z parkiem z poł. XIX w.
PomnikiEdytuj
- Pomnik Kolejarza
- pomnik Józefa Chełmońskiego,
- pomnik Wolności,
- obelisk upamiętniający Leopolda Okulickiego,
- tablice z myślami Jana Pawła II.
- Pomnik Leonida Teligi[9]
- Płaskorzeźba z brązu „Synagoga” upamiętniająca żydowskich obywateli miasta[10]
InneEdytuj
- Willa „Foksal” z 1845 r., uważana za pierwszy dworzec (w rzeczywistości dom dla podróżnych); sylwetką nawiązuje do dawnej lokomotywy; wybudowana przez rodzinę Mokronoskich w 1845-46 roku z przeznaczeniem na dom zajezdny do dzisiaj stanowi ozdobę Parku im. hr. Skarbków; obecnie mieści się w niej siedziba oddziału Archiwum Państwowego w Warszawie,
- wille z przełomu XIX i XX w.: „Janówek”, „Milusin”, „Kaprys”, „Kniaziew” oraz znajdująca się na terenie fabryki tarcz ściernych, piękna, lecz zapomniana i zaniedbana Willa Haberlego,
- Willa „Kaprys” wybudowana w 1886 r., obok willi znajduje się stara powozownia;
- Willa „Kniaziew” postawiona na letnią rezydencję gen. Eugeniusza Dmitriewicza Kniaziewicza, inżyniera fortyfikacji wojennych wojsk rosyjskich stacjonujących w Warszawie; w rekach generała, a później jego zony znajdowała się do 1938 r.; następnymi właścicielami zostało małżeństwo Michalina i Stefan Rogińscy; w okresie II wojny światowej willa zamieniła się w schronisko dla uciekinierów z Warszawy,
- Willa „Janówek”, sąsiadująca z willą „Niespodzianka” (ul. Kilińskiego 7), zbudowana przez Jana Kobylińskiego, pracownika „Drogi Żelaznej” dla swej rodziny, jeden z pierwszych zelektryfikowanych prywatnych domów w Grodzisku,
- park im. hr. Skarbków,
- aleja grabowa – pomnik przyrody,
- Muzeum Regionalne PTTK,
- stanowisko archeologiczne Szwedzkie Góry w Chlebni nad rzeką Mrowną,
- Grodziska Galeria Uliczna obrazów Józefa Chełmońskiego[11].
- Cmentarz katolicki, założony w 1817 r., z wieloma cennymi nagrobkami m.in. Izabelli Szymkiewicz (lata 40. XIX w.)[12], Wojciecha Trzetrzewińskiego (lata 60. XIX w.), Józefa Kobierskiego (1862 r.), Jana i Edwarda Wolframów (l. 70. XIX w.), rodziny Palimączyńskich (l. 70. XIX w.), rodziny Pillerów (k. XIX w.), Korduli z Żerońskich hr. Sokolnickiej (k. XIX w.), rodziny Kobylińskich (1900 r.), rodziny Colonna-Czosnowskich (pocz. XX w.), dra Baranowskiego (pocz. XX w.), Leonarda Kociszewskiego (pocz. XX w.), gen. Jerzysława Freyera (pocz. XX w.)[13].
Atrakcje turystyczneEdytuj
KulturaEdytuj
- Centrum Kultury Gminy Grodzisk Mazowiecki,
- Mediateka,
- Studio Tańca MW działające przy Centrum Kultury,
- Willa „Radogoszcz” Galeria Etnograficzna[14],
- Radio Bogoria 94,5 FM,
- Lokalne gazety: „Gazeta WPR”, Grodziskie Pismo Społeczno-Kulturalne „Bogoria”, „Gazeta Grodziska”, „TuGrodzisk.pl”
- Portale informacyjne: WPR24.pl, www.obiektyw.info, www.infogrodzisk.pl, www.tugrodzisk.pl. GrodziskNews.pl, AleGrodzisk.pl, Kocham Grodzisk Mazowiecki.
- Telewizja Internetowa GTV Twoja okolica www.gtv.info.pl
Wspólnoty wyznanioweEdytuj
- parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy
- parafia Miłosierdzia Bożego
- parafia Przemienienia Pańskiego
- parafia św. Anny
Kościół Starokatolicki Mariawitów
- wierni należą do parafii Trójcy Przenajświętszej w Błoniu.
Kościół Ewangelicznych Chrześcijan w RP
Kościół Adwentystów Dnia Siódmego
- zbór
Kościół Chrześcijan Baptystów w RP
- zbór, Sala Królestwa[15]
Sport i rekreacjaEdytuj
Kluby sportoweEdytuj
- Grodziski Klub żeglarski „Czysty Wiatr”
- trzecioligowy piłkarski Grodziski Klub Sportowy „Pogoń”, założony w 1922 r.,
- klub tenisa stołowego Bogoria Grodzisk Mazowiecki (przed 2006 r. – Tur Jaktorów), drużynowy Mistrz Polski Mężczyzn 2008, 2009, 2010 i 2012, zdobywca Pucharu Polski 2008, 2009, 2017, wiele tytułów indywidualnych mistrzów Polski mężczyzn i chłopców.
- klub piłkarski LKS Chlebnia[16]
- Grodziski klub sportowy „Sparta”
- Grodziski Klub Koszykarski[17]
Tereny rekreacyjneEdytuj
- Stawy Walczewskiego
- Stawy Goliana
- Park im. hr. Skarbków,
- Park „Kruszynka”
- Jezioro Kniaziówka
Osoby związane z Grodziskiem MazowieckimEdytuj
Miasta partnerskieEdytuj
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny, demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-09-14] .
- ↑ M.P.1928.163.311.
- ↑ Grodzisk Mazowiecki w liczbach, [w:] Polska w liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2016-01-11] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Tomasz Chludziński, Janusz Żmudziński, Mazowsze, mały przewodnik, wyd. Sport i Turystyka Warszawa 1978 s. 124–125.
- ↑ a b Czesław Pilichowski: Obozy hitlerowskie na ziemiach polskich 1939–1945. Informator encyklopedyczny. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1979, s. 192. ISBN 83-01-00065-1.
- ↑ http://www.grodzisk.pl/media/biblioteka/1/legenda-o-obwo_aniu-grodziska-miastem-2012.pdf.
- ↑ Narodowy Instytut Dziedzictwa: Rejestr zabytków nieruchomych – województwo mazowieckie. 2020-09-30. s. 19–20. [dostęp 2015-10-02].
- ↑ http://nimoz.pl/upload/wydawnictwa/cenne_bezcenne_utracone/2015_1/Strony_od_cenne_8-11_BENDKOWSKI.pdf.
- ↑ W Grodzisku Mazowieckim odsłonięto pomnik Leonida Teligi, zagle.se.pl [dostęp 2019-09-09] .
- ↑ Obchody 75. rocznicy likwidacji grodziskiego getta –, wpr24.pl, 12 lutego 2016 [dostęp 2019-09-13] .
- ↑ http://www.grodzisk.pl/images/wirtualny-spacer/Chelmonski_11czerwca_A.pdf.
- ↑ Nagrobek panny Izabelli i jego sekrety – PDF, docplayer.pl [dostęp 2018-02-13] .
- ↑ Janusz Sobieraj, Jerzy Kowalczyk, Grodziski cmentarz, Grodzisk Mazowiecki 1987, brak paginacji.
- ↑ Willa Radogoszcz, willaradogoszcz.eu [dostęp 2017-11-23] (pol.).
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2014-01-12] .
- ↑ LKS Chlebnia. oficjalna strona.
- ↑ Grodziski Klub Koszykarski. oficjalna strona.
- ↑ a b c d e f Gminy partnerskie – Miasto i Gmina Grodzisk Mazowiecki – tu przyszłość jest dziś!, www.grodzisk.pl [dostęp 2019-09-27] (pol.).
Linki zewnętrzneEdytuj
- Urząd Miasta Grodzisk Mazowiecki
- Historia Żydów w Grodzisku Mazowieckim na portalu Wirtualny Sztetl
- Grodzisk Mazowiecki – o historii i zabytkach
- Grodzisk (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 838 .