52 Dywizja Piechoty (III Rzesza)

52 Dywizja Piechoty (niem. 52. Infanterie-Division) – jedna z niemieckich dywizji piechoty z czasów II wojny światowej, uczestniczyła w agresji na Francję i Norwegię oraz w ataku na Związek Radziecki.

52 Dywizja Piechoty
52 Polna Dywizja Szkoleniowa
52. Infanterie-Division
52. Feldausbildungs-Division
Ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

26 sierpnia 1939

Rozformowanie

12 kwietnia 1944

Tradycje
Kontynuacja

52 Dywizja Bezpieczeństwa

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Formacja

Wermacht

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

OKH

Szlak bojowy

edytuj

Dywizję utworzono na bazie kadr dostarczonych przez 29., 9. i 15 Dywizję Piechoty. Jednostka walczyła we Francji i brała udział w inwazji na Norwegię. Od czerwca 1941 r. znajdowała się w składzie Grupie Armii Środek i walczyła o Bobrujsk, Briańsk i Moskwę. Na froncie przebywała do jesieni 1943, gdy mocno zniszczona została wycofana spod Smoleńska[1].

52 Dywizja Piechoty nie została odbudowana, 3 grudnia 1943 przekształcono ją w 52 Polną Dywizję Szkoleniową (52. Feldausbildungs-Division), którą 12 kwietnia 1944 rozwiązano jako jednostkę bojową. Sztab dywizji przeniesiono do Grupy Armii Północ w celu sformowania 52 Dywizji Bezpieczeństwa[2].

Dowódcy dywizji

edytuj

Struktura organizacyjna

edytuj
  • Skład w sierpniu 1939:

163., 181. i 205 pułk piechoty, 152. pułk artylerii, 152 batalion rozpoznawczy, 152 batalion przeciwpancerny, 152 batalion inżynieryjny, 152 batalion łączności, dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe.

  • Skład w grudniu 1943:

565., 556. i 567 pułk grenadierów.

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2009, s. 107-108. ISBN 978-83-11-11596-5.