Absolutely Sweet Marie

piosenka (aut./wyk. Bob Dylan; 1966)

Absolutely Sweet Marie – piosenka napisana przez Boba Dylana, nagrana przez niego w 1966 roku i wydana na albumie Blonde on Blonde (1966).

Absolutely Sweet Marie
Wykonawca utworu
z albumu Blonde on Blonde
Bob Dylan
Wydany

6 maja 1966

Nagrywany

8 marca 1966

Gatunek

rock

Długość

4:46

Twórca

Bob Dylan

Producent

Bob Johnston

Wydawnictwo

Columbia Records

Historia edytuj

8 marca 1966 roku, podczas sesji nagraniowej w Columbia Music Row Studios w Nashville (stan Tennessee), Dylan zarejestrował „Absolutely Sweet Marie” do albumu Blonde on Blonde.

18 listopada 1994 muzyk wykonał tę piosenkę podczas koncertu z serii MTV Unplugged. Jednak materiału z nagraniem tej piosenki ani nie wyemitowano w telewizji MTV, ani nie umieszczono na albumie CD i DVD.

Charakterystyka edytuj

Muzycznie piosenka „Absolutely Sweet Marie” utrzymana jest w szybkim tempie, dzięki czemu rozładowywała stosunkowo ciężki i ponury nastrój albumu. Mimo to tekst utworu także nie należy do wesołych. Jak kilka innych piosenek z albumu, zawiera sporo jednowersowych, typowych dla Dylana w tym okresie, zwięzłych wypowiedzi.

Tekst edytuj

Wyróżniający się w słowach piosenki jest wers „lecz, aby żyć poza prawem, musisz być uczciwy” (But to live outside the law, you must be honest). Dylan prawdopodobnie skondensował tu wypowiedź handlarza narkotyków z amerykańskiego filmu The Lineup (1958) w reżyserii Dona Siegela „kiedy żyjesz poza prawem, musisz wyeliminować nieuczciwość”. Podobną wypowiedź wyraziła postać grana przez Leonardo DiCaprio w amerykańskim filmie Titanic (1997).

Mimo że sama kompozycja nie jest bluesem, to jej tekst jest pod wyraźnym wpływem tekstów bluesowych, zwłaszcza Blind Lemona Jeffersona. Zgorzkniały narrator po rozstaniu z Marie, zostaje z pustymi rękoma. Otacza go szczególna scenografia i postacie, a także żółta kolej, zrujnowany balkon, perski pijak, kapitan statku rzecznego itd. Nastrój narratora zmienia się w trakcie utworu – wyrażone to jest głównie ledwie zamaskowaną symboliką seksualną. Od skargi i frustracji (beating on my trumpet, gdy it gets so hard, you see) aż do poczucia swojej mocy seksualnej (np. „sześć białych koni”[a], itd.).

Sam Dylan uważał ten tekst za tak dobry, że w wywiadzie udzielonym w 1991 roku, który opublikowano w książce Paula Zollo[1], zajął się dekonstrukcją tekstu, a zwłaszcza dwóch wersów: I stand here looking at your yellow railroad / in the ruins of your balcony. Właśnie ten fragment tekstu uważany był zwykle za „poetycki bełkot”[2].

Tytuł kompozycji doczekał się wielu wyjaśniających go prób; od rodzaju biszkoptów, poprzez karnawałową Fat Lady, do popularnej XIX-wiecznej irlandzkiej piosenki śpiewanej przez Percy’ego Frencha „Mountains of the Mourne”[2], którą Dylan w wersji instrumentalnej wykonał jednorazowo w Irlandii w czasie swojego tournée w 1991 roku.

Dyskografia edytuj

Albumy

Wersje innych wykonawców edytuj

Uwagi edytuj

  1. Jest to jeden z elementów poetyki Blind Lemona Jeffersona.

Przypisy edytuj

  1. Songwriters on Songwriting. Expanded fourth edition. New York: Da Capo Press, 1997
  2. a b Oliver Trager: Keys to the Rain: The Definitive Bob Dylan Encyclopedia. Billboard Books, 2004, s. 3. ISBN 978-0-8230-7974-2.

Bibliografia edytuj

  • Paul Williams. Bob Dylan. Performing Artist 1960-1973. The Early Years. Omnibus Press, Nowy Jork 2004 ISBN 1-84449-095-5
  • Clinton Heylin. Bob Dylan. The Recording Sessions 1960–1994. St. Martin Press, Nowy Jork 1995 ISBN 0-312-13439-8
  • Oliver Trager. Keys to the Rain. The Definitive Bob Dylan Encyclopedia. Billboard Books, Nowy Jork 2004. ISBN 0-8230-7974-0

Linki zewnętrzne edytuj