Actio quanti minoris

Actio quanti minoris – w prawie rzymskim, powództwo kupującego przeciw sprzedawcy o obniżenie ceny z powodu wad fizycznych rzeczy kupionej.

Charakterystyka powództwa

Na mocy edyktu edylów kurulnych sprzedawcy odpowiadali za wady sprzedawanych zwierząt i niewolników skatalogowane w edykcie, a o których nie powiadomili kupującego. Przyjmowano, że osoba trudniąca się handlem zna swój towar i zna jego wady.

Powództwo quanti minoris przyznawano, jeżeli wady rzeczy były na tyle mało istotne, że kupujący chciał towar zatrzymać oraz nie chciał rozwiązywania umowy kupna-sprzedaży. Domagając się stosownego obniżenia ceny, mógł skorzystać z tej skargi w ciągu roku (12 miesięcy) od zawarcia kontraktu. Po upływie tego terminu kupujący mógł się domagać wynagrodzenia powstałej szkody za pomocą actio empti.

W prawie justyniańskim rozszerzono zastosowanie tego powództwa na kupno jakichkolwiek rzeczy (nie tylko niewolników i zwierząt). Najprawdopodobniej dopiero wówczas rozszerzono również odpowiedzialność sprzedawcy na wady ukryte (o których istnieniu nie wiedział).

Bibliografia

• Marek Kuryłowicz, Adam Wiliński "Rzymskie prawo prywatne" Kraków 1999 ISBN 83-7211-089-1
• Władysław Rozwadowski "Prawo rzymskie" Wydanie II. Poznań 1992 ISBN 83-01-10031-1
• Witold Wołodkiewicz, Maria Zabłocka "Prawo rzymskie. Instytucje" Wydawnictwo C.H.Beck, Warszawa 1996 ISBN 83-7110-303-4