Adalbert Atto z Canossy

pierwszy ''comes'' z Canossy

Adalbert Atto II Azzo Adalberto di Canossa (ur. ok. 928, zm. 13 lutego 988) – syn Zygfryda I z Canossy, był pierwszym comesem z Canossy, rodu, który miał odgrywać ważką rolę w politycznych uwarunkowaniach regionu italskiego oraz w sporze o inwestyturę w XI i XII stuleciu.

Adalbert Atto
Ilustracja
Wizerunek herbu
Herb rodziny Canossa
hrabia Reggio i Modeny
Okres

od 20 kwietnia 962
do 13 lutego po 975

Poprzednik

tytuł nadany

Następca

Tedaldo

hrabia Mantui
Okres

od 977
do 13 lutego po 975

Poprzednik

tytuł nadany

Dane biograficzne
Data urodzenia

ok. 928

Data śmierci

13 lutego po 975[1]

Miejsce spoczynku

kościół św. Apoloniusza koło Kanossy[1]

Ojciec

Zygfryd

Matka

nieznana

Rodzeństwo

Zygfryd-Sigeso
siostra
Gerard

Żona

Hildegarda

Dzieci

Rudolf
Tedaldo, hrabia Reggio, markiz
Prangarda, markiza Turynu
Gotfryd, biskup Brescii

Życiorys

edytuj

Pierwotnie wasal Lotara II Włoskiego oraz miles Adelarda, biskupa Reggio. W 951 w związku z incydentem związanym z uwolnieniem Królowej Adelajdy z wyspy na jeziorze Garda oraz udzieleniem jej schronienia w swoim zamku w Kanossie przed Berengarem II bardzo szybko został wyniesiony do wysokiej prominencji.

W 958 został przez Adelajdę mianowany hrabią sine re. W dokumentach nie pojawiał się jako hrabia aż do grudnia 961 – podczas supremacji Berengara. Wspomina się o nim 20 kwietnia 962 jako o hrabim Reggio i Modeny (comes Regensis sive Mutinensis). Godności te – jak uważa się – pozostają w ścisłym związku ze wsparciem, którego udzielił Adelajdzie, późniejszej cesarzowej, żonie Ottona I. Z Adelajdą wynegocjował podział władzy pomiędzy siebie a biskupa Reggio: biskup miał piastować godność comes civitatis, natomiast Adalbert – comes comitatus, przy czym jego włości miały rozciągać się do trzech lub czterech mil od granic murów miejskich. Z podobnym tytułem - comes comitatus Mantuanensis wzmiankuje się o nim w liście z opactwa Santa Giulia datowanym na 10 czerwca 977.

W dokumentach z 984 Adalbert pojawił się jako markiz. Podczas gdy Henryk II Kłótnik został tamtego roku ogłoszony na krótko królem, zjednoczył on pod ręką Adalberta Parmę, Piacenzę, Bergamo, Cremonę i Brescię.

Przed 958 poślubił pochodzącą z Supponidów Hildegardę (Ildegarda) i miał z nią trzech synów: Tedalda, biskupa Brescii Luni Gottfrieda, który zmarł około 998 roku oraz Rudolfa z Canossy, który zmarł w 973. Miał też jedną córkę – urodzoną około 958 roku Prangardę, która poślubiła Manfreda I z Turynu.

W 971 Adalbert wybudował klasztor w Kanossie poświęcony w 971 św. Apolloniuszowi. Wybudował również klasztor w Brescello. Razem ze swoją rodziną został pochowany w klasztorze w Canossie.

Przypisy

edytuj
  1. a b Foudation of Medieval Genealogy (praca zbiorowa): Adalbert Atto. [w:] Medieval Lands [on-line]. 2018-05-30. [dostęp 2018-07-28]. (ang.).

Bibliografia

edytuj
  • Wickham Chris. Early Medieval Italy: Central Power and Local Society 400-1000. MacMillan Press: 1981.
  • Nora Duff: Matilda of Tuscany: La Gran Donna d'Italia. London: Methuen & Co, 1909.
  • Caravale, Mario. (ed) Dizionario Biografico degli Italiani. Rome.
  • MGDR, online, der Markgrafen von Canossa.
  • MGDR, online, Familie der Markgrafen von Turin.
  • Various EB CD 2001, Atto Adalbert (count of Canossa).
  • D.S.O. Lt.-Col. W. H. Turton, Turton, pg. 60.
  • Various EB CD 2001, Atto Adalbert (count of Canossa), 988.
  • Roderick W. Stuart, RfC, 315-35.
  • GdF, online mitglied.lycos.de, Familie der Attonen.