Adam Huczyński

polski biochemik

Adam Włodzimierz Huczyński[1] (ur. 14 maja 1979 r. w Poznaniu) – polski chemik specjalizujący się w chemii organicznej i chemii medycznej, profesor nauk ścisłych i przyrodniczych, zatrudniony na Wydziale Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Adam Huczyński
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

14 maja 1979
Poznań

profesor nauk ścisłych i przyrodniczych
Specjalność: chemia organiczna, chemia medyczna
Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Doktorat

28 maja 2008 – doktor nauk chemicznych
Wydział Chemii, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Habilitacja

24.05.2013 – nauki chemiczne, dyscyplina chemia
Wydział Chemii, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Profesura

01.10.2019

specjalista chemii organicznej i chemii medycznej
Uczelnia

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Wydział

Wydział Chemii

Okres zatrudn.

od 2008

Strona internetowa

Życiorys edytuj

W 2004 roku ukończył równolegle studia na Wydziale Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz studia na Wydziale Fizyki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza[2].

W 2008 roku na podstawie rozprawy doktorskiej pt. „Synteza, badania spektroskopowe i semiempiryczne estrów Monenzyny A oraz ich kompleksów z kationami metali”, przygotowanej pod kierunkiem prof. Bogumiła Brzezinskiego uzyskał stopień doktora nauk chemicznych[1]. Rozprawa otrzymała wyróżnienie w konkursie na najlepszą pracę doktorską – Nagroda im. Aleksandra Zamojskiego[3].

W 2013 roku uzyskał habilitację na pracy pt. „Synteza, badania spektroskopowe i strukturalne modyfikowanych antybiotyków jonoforowych oraz ocena ich aktywności przeciwdrobnoustrojowej i przeciwnowotworowej”[1], która otrzymała Nagrodę im. Wiktora Kemuli za najlepszą habilitację w 2014 roku, przyznaną przez Polskie Towarzystwo Chemiczne[3]. W 2019 roku nadano mu tytuł naukowy profesora nauk ścisłych i przyrodniczych. Od 2020 roku jest kierownikiem Zakładu Chemii Medycznej na Wydziale Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu[4].

W kwietniu 2023 był autorem lub współautorem 140 artykułów naukowych z listy JCR z dziedziny chemii organicznej i bioorganicznej oraz z chemii medycznej[5]. W swojej pracy naukowej zajmuje się modyfikacją chemiczną i badaniami aktywności przeciwnowotworowej i przeciwdrobnoustrojowej antybiotyków jonoforowych[6][7] (monenzyna, salinomycyna, kwas lasalowy)[8][9][10] oraz substancji pochodzenia roślinnego (kolchicyna, gossypol)[11][12][13][14]. Według badań przedstawionych w czasopiśmie PLOS Biology w 2019 roku należał do grona 2% najczęściej cytowanych naukowców w dziedzinie chemia[15][16] oraz zaliczono go do grupy najwyżej cytowanych polskich badaczy publikujących w dziedzinie farmakologia/farmacja i fizjologia (uwzględniając jego 59 artykuły w tym obszarze)[17].

Przypisy edytuj

  1. a b c Prof. dr hab. Adam Włodzimierz Huczyński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2023-04-18].[martwy link]
  2. Prof. dr hab. Adam Huczyński [online], Wydział Chemii UAM [dostęp 2021-04-07].
  3. a b Laureaci Medali i Nagród PTChem [online], PTChem [dostęp 2020-11-17].
  4. Zakład Chemii Medycznej [online], Wydział Chemii UAM [dostęp 2020-11-17].
  5. Adam Huczyński [online], Web of Science, 18 kwietnia 2023 [dostęp 2023-04-18] (ang.).
  6. Michał Antoszczak, Dietmar Steverding, Adam Huczyński, Anti-parasitic activity of polyether ionophores, „European Journal of Medicinal Chemistry”, 166, 2019, s. 32–47, DOI10.1016/j.ejmech.2019.01.035 [dostęp 2020-11-27] (ang.).
  7. Adam Huczyński, Polyether ionophores—promising bioactive molecules for cancer therapy, „Bioorganic & Medicinal Chemistry Letters”, 22 (23), 2012, s. 7002–7010, DOI10.1016/j.bmcl.2012.09.046 [dostęp 2020-11-27] (ang.).
  8. Adam Huczyński i inni, Monensin A acid complexes as a model of electrogenic transport of sodium cation, „Biochimica et Biophysica Acta (BBA) - Biomembranes”, 1818 (9), 2012, s. 2108–2119, DOI10.1016/j.bbamem.2012.04.017 [dostęp 2020-11-27] (ang.).
  9. Michał Antoszczak, Adam Huczyński, Salinomycin and its derivatives – A new class of multiple-targeted “magic bullets”, „European Journal of Medicinal Chemistry”, 176, 2019, s. 208–227, DOI10.1016/j.ejmech.2019.05.031 [dostęp 2020-11-27] (ang.).
  10. Adam Huczyński i inni, One-pot synthesis and cytotoxicity studies of new Mannich base derivatives of polyether antibiotic—Lasalocid acid, „Bioorganic & Medicinal Chemistry Letters”, 23 (18), 2013, s. 5053–5056, DOI10.1016/j.bmcl.2013.07.040 [dostęp 2020-11-27] (ang.).
  11. Dominika Czerwonka i inni, Photoinduced Skeletal Rearrangement of N -Substituted Colchicine Derivatives, „Journal of Organic Chemistry”, 86 (16), 2021, s. 11029–11039, DOI10.1021/acs.joc.0c02507, PMID33350834, PMCIDPMC8383305 [dostęp 2023-04-18] (ang.).
  12. Greta Klejborowska i inni, Synthesis, biological evaluation and molecular docking studies of new amides of 4-chlorothiocolchicine as anticancer agents, „Bioorganic Chemistry”, 97, 2020, art. nr 103664, DOI10.1016/j.bioorg.2020.103664 [dostęp 2020-11-27] (ang.).
  13. Urszula Majcher i inni, Synthesis and Biological Evaluation of Novel Triple-Modified Colchicine Derivatives as Potent Tubulin-Targeting Anticancer Agents, „Cells”, 7 (11), 2018, s. 216, DOI10.3390/cells7110216, ISSN 2073-4409, PMID30463236, PMCIDPMC6262455 [dostęp 2020-11-27] (ang.).
  14. Piotr Przybylski i inni, Synthesis, crystal structures and antibacterial activity studies of aza-derivatives of phytoalexin from cotton plant – gossypol, „European Journal of Medicinal Chemistry”, 44 (11), 2009, s. 4393–4403, DOI10.1016/j.ejmech.2009.05.032, ISSN 0223-5234 [dostęp 2020-11-27] (ang.).
  15. John P.A. Ioannidis, Kevin W. Boyack, Jeroen Baas, Updated science-wide author databases of standardized citation indicators, „PLOS Biology”, 18 (10), 2020, art. nr e3000918, DOI10.1371/journal.pbio.3000918, ISSN 1545-7885, PMID33064726, PMCIDPMC7567353 [dostęp 2020-11-27] (ang.).
  16. Naukowcy z UAM wśród najczęściej cytowanych na świecie [online], Życie Uniwersyteckie [dostęp 2020-11-27].
  17. Andrzej Pilc, Włodzimierz Buczko, Najwyżej cytowani badacze publikujący w dziedzinie farmakologia/farmacja i fizjologia oraz zatrudniające ich instytucje naukowe, „Nauka”, 3/2022, ISSN 1231-8515 [dostęp 2023-04-18].