Bogumił Brzezinski

polski chemik

Bogumił Kazimierz Brzezinski (ur. 22 maja 1943) − polski chemik, profesor dr hab. W 1967 ukończył studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracował następnie na tej uczelni, w 1972 obronił doktorat, w 1982 habilitował się. W 1991 został profesorem nauk chemicznych. W latach 1975−76 w ramach Stypendium Fundacji Aleksandra Humboldta odbył staż naukowy na Uniwersytecie w Monachium. Wielokrotnie odbywał staże na Uniwersytecie im. Alexandra Humbolta w Berlinie. Przez lata współpracował z Prof. Zundelem. W latach 1990−1996 był prodziekanem Wydziału Chemii UAM. Prof. Brzezinski jest promotorem 9 prac doktorskich.

Bogumił Brzezinski
Ilustracja
Data urodzenia

22 maja 1943

profesor nauk chemicznych
Specjalność: chemia organiczna
Alma Mater

Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu

Doktorat

1972

Habilitacja

1982

Profesura

14 stycznia 1992

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Zakres badań

edytuj

Jest autorem blisko 400 publikacji naukowych o zasięgu międzynarodowym[1]. Jest uważany za autorytet w dziedzinie spektroskopii w podczerwieni. W pracy naukowej zajmuje się:

Odznaczenia i wyróżnienia

edytuj

W 1994 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2].

Przypisy

edytuj
  1. Bogumił Brzezinski – publications. Thomson Reuters: ResearcherID. [dostęp 2011-08-16]. (ang.).
  2. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 16 czerwca 1994 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1994 r. nr 46, poz. 369).

Linki zewnętrzne

edytuj