Adam Maciąg
Adam Andrzej Maciąg (ur. 25 listopada 1879 w Krakowie, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – pułkownik lekarz Wojska Polskiego, doktor medycyny.
| |
 pułkownik lekarz
| |
| Data i miejsce urodzenia |
25 listopada 1879 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
wiosna 1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1934, 1939−1940 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
komendant szpitala |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 25 listopada 1879 w Krakowie, w rodzinie Jakuba i Marianny z Karolusów[1][2]. W latach 1891–1898 uczył się c. k. Gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie i zdał maturę z odznaczeniem. W latach 1898–1904 studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego. 26 marca 1904 otrzymał dyplom lekarski. W latach 1905−1909 związał się z katedrą fizjologii i farmakologii UJ. W czasie I wojny światowej został wcielony do cesarskiej i królewskiej Armii. W charakterze lekarza oficera pełnił służbę w szpitalach w Krakowie, Tarnowie i Wadowicach.
14 kwietnia 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia kapitana lekarza[3]. Służył w Szpitalu Zapasowym Nr 8 w Krakowie. 24 czerwca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu podpułkownika, w Korpusie Lekarskim, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[4].
W 1921 pełnił służbę w Szpitalu Okręgowym w Krakowie, a jego oddziałem macierzystym była wówczas Kompania Zapasowa Sanitarna Nr 6[5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 69. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, w grupie lekarzy[6]. Następnie pełnił służbę w 5 Szpitalu Okręgowym w Krakowie, pozostając oficerem nadetatowym 5 Batalionu Sanitarnego[7][8]. Później kontynuował służbę 5 Szpitalu Okręgowym, pozostając w kadrze oficerów służby zdrowia[9][10]. Ostatnio pełnił służbę na stanowisku szefa oddziału wewnętrznego i kierownika naukowego 5 Szpitala Okręgowego. W międzyczasie, w 1927 wziął aktywny udział w organizacji IV Międzynarodowego Kongresu Medycyny i Farmacji, który odbył się w Polsce, a 1 stycznia 1928 został awansowany na pułkownika ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 5. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy[11]. W czerwcu 1930 został przesunięty ze stanowiska starszego ordynatora na stanowisko komendanta szpitala[12], a 16 listopada 1931 na stanowisko kierownika oddziału wewnętrznego. Z dniem 30 czerwca 1934 został przeniesiony w stan spoczynku[13]. W tym samym roku podjął prywatną praktykę lekarską.
We wrześniu 1939 stawił się 5 Szpitalu Okręgowym w Krakowie[2]. Dostał się do sowieckiej niewoli i przebywał w obozie w Starobielsku[2]. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach[2]. Od 17 czerwca 2000 spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[14].
Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z dnia 5 października 2007 został awansowany pośmiertnie do stopnia generała brygady[15]. Awans został ogłoszony w dniu 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[16].
W 1909 ożenił się z Małgorzatą z Ładów (1881–1969), artystką malarką, z którą miał syna Adama (1918–1940), studenta medycyny, ogniomistrza podchorążego rezerwy, który został zmobilizowany do 5 dywizjonu artylerii konnej, a wiosną 1940 zamordowany w Charkowie[1][2].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Złoty Krzyż Zasługi – 10 listopada 1928[17]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 11.
- ↑ a b c d e Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 318.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 55 z 20 maja 1919, poz. 1715.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 26 z 14 lipca 1920, s. 578.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 459, 751.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 311.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1117, 1150, 1198.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1005, 1043, 1079.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 709, 725.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 321, 871.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 2 stycznia 1928, s. 2.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930, s. 222.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934, s. 146.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
- ↑ M.P. z 2007 r. nr 85, poz. 885
- ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2024-01-09].
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
Bibliografia edytuj
- Adam Maciąg. [w:] Kolekcja Generałów i Osobistości, sygn. I.480.800 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-04-03].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2023-10-30].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
Linki zewnętrzne edytuj
- Adam Maciąg – publikacje w bibliotece Polona