Adamowicz IV
Adamowicz IV – polski herb szlachecki używany przez rodzinę pochodzenia tatarskiego. Według Stanisława Dziadulewicza jest to odmiana herbu Leliwa.
Opis herbu edytuj
Blazonowanie stworzone przy uwzględnieniu zasad współczesnego blazonu, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
W polu błękitnym półksiężyc srebrny z takąż gwiazdą pięciopromienną między rogami i zaćwieczonymi na nich takimiż strzałami. Klejnot: Trzy pióra strusie. Labry: błękitne, podbite srebrem.
Herb ten, przytaczany był pierwotnie jedynie przez Stanisława Dziadulewicza, bez barw i elementów dodatkowych poza tarczą. Rekonstrukcji barw, labrów i klejnotu dokonał Tadeusz Gajl.
Najwcześniejsze wzmianki edytuj
Herb wymieniony przez Stanisława Dziadulewicza (Herbarz rodzin tatarskich w Polsce, 1929).
Rodzina Adamowiczów edytuj
Według Dziadulewicza znaczny ród, przypisany do zaciągu juszyńskiego, pochodzący od Dawidowiczów herbu Strzała. Z roku 1520 pochodzi wzmianka o protoplaście rodu Adamowiczów – Adamie. Jego ojcem był Stanisław Dawidowicz, właściciel Mustupicz w powiecie mińskim. Adam miał trójkę dzieci, córkę Januchnę oraz Abdruchmana (nosił on dalej nazwisko Dawidowicz) i Sołtana. Z licznego potomstwa Sołtana w 1631 żyło już tylko dwóch synów, Issup i Achmeć, którzy dali początek dwóm liniom Adamowiczów[2].
Herbowni edytuj
Ponieważ był to herb własny, przysługiwał jednej tylko rodzinie herbownych:
Adamowicz.
Inne rodziny o tym samym nazwisku pieczętowały się jeszcze przynajmniej ośmioma innymi herbami[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.
- ↑ Stanisław Dziadulewicz: Herbarz rodzin tatarskich w Polsce. Wilno: 1929, s. 14.
- ↑ Lista herbów związanych z nazwiskiem Adamowicz, według Tadeusza Gajla
Bibliografia edytuj
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku. Gdańsk: L&L, 2011. ISBN 978-83-60597-68-2.