Aeroklub Kielecki

Stowarzyszenie lotnictwa sportowo-turystycznego z regionu świętokrzyskiego

Aeroklub Kielecki – stowarzyszenie, członek Polskiego Związku Sportowego Aeroklubu Polskiego utworzony 28 września 1945 roku w Kielcach. Bazą aeroklubu jest lotnisko Kielce-Masłów.

Aeroklub Kielecki
Ilustracja
Państwo

 Polska

Siedziba

Masłów

Data założenia

28 września 1945

Nr KRS

0000154102

Data rejestracji

4 luty 2003

Powiązania

Aeroklub Polski

Położenie na mapie gminy Masłów
Mapa konturowa gminy Masłów, w centrum znajduje się punkt z opisem „Aeroklub Kielecki”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Aeroklub Kielecki”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Aeroklub Kielecki”
Położenie na mapie powiatu kieleckiego
Mapa konturowa powiatu kieleckiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Aeroklub Kielecki”
Ziemia50°54′11″N 20°43′31″E/50,903028 20,725361
Strona internetowa

Historia edytuj

Aeroklub powstał wskutek starań miejscowych pasjonatów lotnictwa, w miejscu przedwojennej szkoły szybowcowej w Masłowie. Grupie inicjatywnej przewodził ówczesny wojewoda kielecki Eugeniusz Iwańczyk-Wiślicz. Po utworzeniu Aeroklubu objął stanowisko honorowego prezesa. Prezesem został wybrany inż. Ottmar Kwieciński[1].

Następne lata to dynamiczny okres rozwoju działalności Aeroklubu. Jako pierwszy Srebrną Odznakę Szybowcową zdobył Roman Gajos, Złotą – Henryk Kiełkiewicz. W 1949 roku Aleksandra Dobrowolska zorganizowała w Aeroklubie zajęcia dla szybowników, w tym samym roku Aeroklub brał udział w organizacji w Kielcach pierwszych publicznych pokazów z udziałem lotnictwa wojskowego[1].

Podczas II Ogólnopolskiego Zlotu Gwiaździstego Dziennikarzy i Pilotów w 1963 roku zwyciężyła załoga z Aeroklubu Kieleckiego w składzie pilot Marek Studziński i dziennikarz Jerzy Zarębski[2].

W XIX Samolotowych Mistrzostwach Polski Rajdowo-Nawigacyjnych, rozgrywanych w 1976 roku w Pińczowie, aeroklubowa załoga Mirosław Gajewski i Wiesław Barcic zajęła trzecie miejsce[3]. W XIV Lubelskich Zimowych Zawodach Samolotowych, rozgrywanych w 1980 roku w Lublinie, załoga Mirosław Gajewski i Andrzej Pawelec zdobyła trzecie miejsce[4].

W ramach Zawodów Całorocznych, w których zmagają się szybownicy z całej Polskie, Aeroklub Kielecki zajmował w klasyfikacji grupowej miejsca trzecie w zawodach XVI (1970), XIX (1973) oraz XXII (1976)[5]. W X Zawodach Szybowcowych im. Szczepana Grzeszczyka w 1975 roku Bogdan Peczela zajął drugie miejsce[6].

Aeroklub Kielecki może również poszczycić się sukcesami swojej młodzieży lotniczej. W Mistrzostwach Polski Juniorów zajmowali oni czołowe miejsca. W III Mistrzostwach z 1956 roku Zdzisław Majewski zajął miejsce drugie, rok później Czesław Batog był trzeci[7]. Tadeusz Kowalski w VI Mistrzostwach w 1973 roku zajął trzecie miejsce, Bogusław Peczela w VIII Mistrzostwach w 1975 roku powtórzył ten wynik[8].

Sekcja spadochronowa Aeroklubu też odnosiła sukcesy. Podczas I Spadochronowych Mistrzostw Polski w 1954 roku Ludomir Świeczko zajął drugie miejsce, a w klasyfikacji drużynowej AK zajął pierwsze[9]. IV Mistrzostwa z 1957 roku przyniosły aeroklubowi sukces w postaci trzeciego miejsca[10]. AK był również organizatorem dorocznych Nocnych Zawodów Ziemi Kieleckiej i Świętokrzyskich Zawodów Spadochronowych[11]. W I Spadochronowych Mistrzostwach Polski Juniorów w 1964 roku Marian Zapart zajął trzecie miejsce. Podczas III Mistrzostw Juniorów w 1966 roku Paweł Bugajski był drugi[12]. Wiesław Pawełkiewicz, wynikiem 0,75 m, w 1967 roku ustanowił krajowy rekord w celności lądowania po natychmiastowym otwarciu spadochronu na wysokości 1500 m[13]. W 1971 roku na lotnisku w Masłowie odbyły się XV Spadochronowe Mistrzostwa Polski Seniorów z udziałem ekip zagranicznych z ZSRR, CSRS i NRD[14]. Działalność w zakresie sportu spadochronowego zaowocowała uznaniem Aeroklubu Kieleckiego w 1988 roku za najlepszy w Polsce w tej dziedzinie oraz w zakresie bezpieczeństwa lotów i skoków[15].

W 1980 roku Roman Gajos został uhonorowany Medalem Tańskiego[16]. W 1982 roku powołano w Aeroklubie Sekcję Konstruktorów Amatorów Lotniczych. Jej dwaj członkowie, Czesław Dudzik i Jerzy Wojtczak, rozpoczęli budowę samolotów J-2 Polonez[17].

W Aeroklubie Kieleckim wspierano i rozwijano również działalność modelarską, w okresie 1946–1952 był uważany za jeden z dwóch najlepszych w Polsce ośrodków modelarstwa[18]. Późniejsze lata również przynosiły sukcesy członkom Aeroklubu. W 1986 roku Mateusz Michalski zajął pierwsze miejsce w Mistrzostwach Polski w klasie S3A modeli kosmicznych[19]. W 1989 roku Leszek Jamroz zajął czwarte miejsce na Mistrzostwach Państw Socjalistycznych w modelarstwie kosmicznym w klasie S8E[20]. 24 września 1990 roku model szybowca z napędem rakietowym, zbudowany przez Lecha Jamroza, wynikiem 8 minut w 27 sekund ustanowił rekord Polski długotrwałości lotu dla klasy S8E[21]. Na mistrzostwa świata modeli kosmicznych w USA w 1992 roku Leszek Jamróz zajął 19. miejsce[21].

W 1993 roku powstała filia Aeroklubu, która mieściła się w Pińczowie[22]. Usamodzielniła się rok później i obecnie działa jako Aeroklub Pińczowski[23]. Przy Aeroklubie działa Klub Seniorów Lotnictwa, który jest autonomiczną organizacją posiadającą niezależne władze oraz strukturę organizacyjną[24].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj