Żółw stepowy

gatunek gada
(Przekierowano z Agrionemys horsfieldii)

Żółw stepowy (Testudo horsfieldii) – gatunek gada z podrzędu żółwi skrytoszyjnych z rodziny żółwi lądowych (Testudinidae).

Żółw stepowy
Testudo horsfieldii[1]
Gray, 1844
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

gady

Rząd

żółwie

Podrząd

żółwie skrytoszyjne

Rodzina

żółwie lądowe

Rodzaj

Testudo

Gatunek

żółw stepowy

Synonimy
  • Agrionemys horsfieldiiKhozatsky & Młynarski, 1966[2]
  • Chersine horsfieldii (Gray, 1844)
  • Homopus burnesii Blyth, 1853[2]
  • Testudinella HorsfieldiiGray, 1873[2]
  • Testudo baluchriorum Annandale, 1906[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Opis edytuj

Skorupa żółwia stepowego ma kształt owalny (podgatunek Testudo horsfieldii horsfieldii różni się okrągłą skorupą). Jest barwy oliwkowozielonej z ciemnymi plamami na każdej tarczce. Skorupa jest bardziej płaska niż u żółwi z rodzaju Testudo. Żółwie te mają ciemne łapy, miejscami żółtawe. Cechą charakterystyczną jest występowanie czterech pazurów na wszystkich kończynach.

Podgatunki edytuj

Wyróżnia się pięć podgatunków żółwia stepowego[2]:

  • Testudo horsfieldii horsfieldii Gray, 1844
  • Testudo horsfieldii bogdanovi Chkhikvadze, 2008
  • Testudo horsfieldii kazachstanica Chkhikvadze, 1988
  • Testudo horsfieldii kuznetzovi Chkhikvadze, Ataev, Shammakov & Zatoka, 2009
  • Testudo horsfieldii rustamovi Chkhikvadze, Amiranschwili & Ataev, 1990

Rozmiary edytuj

Dorosłe osobniki mierzą od 15 do 23 cm, przy czym samice są większe od samców. Wielkość tę osiągają około 20 roku życia.

Środowisko edytuj

Żółwie te żyją na jałowych, suchych, skalistych i porośniętych trawami terenach stepów środkowoazjatyckich. Natomiast w norach, w których śpią, zimują i wypoczywają panuje stosunkowo wysoka wilgotność.

Pokarm edytuj

Żółwie stepowe dawniej były uważane za zwierzęta wszystkożerne z przewagą pokarmu roślinnego w diecie; nowsze badania wskazują jednak, że są one ściśle roślinożerne[4]. Żywią się okresowo dostępną roślinnością, lecz unikają traw. Z nastaniem lata pożywienie staje się mniej soczyste. Dieta dziko żyjących żółwi stepowych jest obfita w błonnik, zaś uboga w białko. Ponadto jest ona zmienna i zależna od sezonu oraz związanej z nim dostępności określonych gatunków roślin. W diecie tej występują przykładowo takie gatunki jak: Ceratocephalus falcatus, Papaver pavoninum, Koelpinia linearis.

Zachowanie edytuj

Żółwie te są aktywne głównie wiosną, po okresie zimowej hibernacji. Wówczas rozpoczynają szukanie partnera do godów. Zazwyczaj żółwie te zapadają w letni letarg (estywacja), który często przeradza się w sen zimowy, rozpoczynający się z nastaniem jesieni. W okresach deszczowych, kiedy ziemia jest miękka, żółw stepowy kopie nory dochodzące do 2 metrów długości, które są zakończone większą komorą, w której może się swobodnie obrócić. Nory służą za miejsce snu oraz letniego i zimowego spoczynku. Zdarza się, że jedną norę zamieszkuje jednocześnie kilka żółwi.

Rozmnażanie edytuj

Żółwie osiągają dojrzałość płciową w wieku 3–5 lat. W maju lub czerwcu samica składa 2–6 jaj (przeważnie 3), z których po okresie trwającej 80–110 dni inkubacji wykluwają się młode żółwie[5].

Występowanie edytuj

Żółwie te występują naturalnie na terenie Wielkiego Stepu i na południe od niego. Występują w Iranie, Pakistanie, Afganistanie, Turkmenistanie, Uzbekistanie, Tadżykistanie, Kirgistanie i południowym Kazachstanie, także w skrajnie północno-zachodnich Chinach (w prowincji Sinciang)[2][3][6][7]. Stwierdzany był także w Armenii, Azerbejdżanie i Rosji, ale według obecnej wiedzy nie występuje w tych krajach[2]. Populacja stwierdzona w Mongolii prawdopodobnie została introdukowana[6].

Ochrona edytuj

Gatunek Testudo horsfieldii wymieniony jest w aneksie B Rozporządzenia Rady (WE) Nr 338/97 w sprawie handlu dzikimi zwierzętami oraz w załączniku II konwencji CITES[8][9].

Hodowla w terrarium edytuj

Żółw stepowy musi posiadać przestronne, odpowiednio wyposażone terrarium. Terrarium powinno mieć wielkość minimum 1m x 0,5m x 0,3m (długość/szerokość/wysokość), można zbudować je z płyty osb lub ze szkła, jednakże to drugie rozwiązanie jest znacznie bardziej kosztowne. Niezbędnym jego wyposażeniem jest lampa grzewcza (tzw. lustrzanka), świetlówka emitująca promieniowanie UVB, basenik z wodą oraz odpowiednio gruba warstwa podłoża. Najlepszym podłożem jest nienawożona ziemia ogrodowa z domieszką piasku, mocno ubita. Może być obsadzona darnią i roślinami karmowymi. Nie należy stosować samego piasku z uwagi na ryzyko zaczopowania układu pokarmowego i brak stabilnego oparcia podczas chodzenia.

Hodowanego w terrarium żółwia należy karmić wyłącznie pokarmem roślinnym. Nie wolno podawać warzyw, owoców ani białka zwierzęcego. Częstym błędem jest podawanie sałaty, która, z powodu nieodpowiedniego stosunku wapnia do fosforu oraz dużej zawartości szczawianów, uniemożliwia odpowiednie przyswajanie wapnia[10]. Prawidłowo odżywiany żółw rośnie wolno i ma ledwo widoczne przyrosty.

W okresie letnim wskazane jest, aby żółwie stepowe przebywały na specjalnym, odpowiednio zabezpieczonym przed ucieczką i drapieżnikami, wybiegu zewnętrznym.

Należy również uważać na zbyt duże wystawienie żółwia stepowego na działanie promieni słonecznych.

Przypisy edytuj

  1. Testudo horsfieldii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e f g P. Uetz & J. Hallermann, Testudo horsfieldii, [w:] The Reptile Database [online] [dostęp 2024-02-17] (ang.).
  3. a b Testudo horsfieldii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Lagarde, F., Bonnet, X., Corbin, J., Henen, B., Nagy, K., Mardonov, B. & Naulleau, G.. Foraging behaviour and diet of an ectothermic herbivore: Testudo horsfieldi. „Ecography”. 26, s. 236-242, 2003. (ang.). 
  5. Żółw stepowy (testudo horsfieldii) - o gatunku [online], 19 października 2006 [dostęp 2024-02-17].
  6. a b R. Midtgaard: Testudo. RepFocus. [dostęp 2024-02-17]. (ang.).
  7. Turtle Taxonomy Working Group i inni, Turtles of the World: Annotated Checklist and Atlas of Taxonomy, Synonymy, Distribution, and Conservation Status (9th Ed.), Chelonian Research Foundation & Turtle Conservancy, 2021, s. 305–307, DOI10.3854/crm.8.checklist.atlas.v9.2021, ISBN 978-0-9910368-3-7 [dostęp 2024-02-17].
  8. UNEP-WCMC Species Database [online] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03] (ang.).
  9. Testudo horsfieldii, [w:] Species+ [online], UNEP-WCMC, CITES Secretariat [dostęp 2024-02-17] (ang.).
  10. Cyryl Przybyszewski: Zwierzęta w terrarium. Szczecin: Wydawnictwo "Glob", 1986. ISBN 83-70070-35-3.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj