Ahaswer (Autoportret)
Ahaswer (Autoportret) – obraz olejny autorstwa Maurycego Gottlieba z 1876, przechowywany w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie. Sygnowany i datowany w lewym dolnym rogu: M Gottlieb, 1876[1].
 Maurycy Gottlieb (1865–1879), jako legendarny Ahaswer | |
| Autor | |
|---|---|
| Rodzaj | |
| Data powstania | |
| Medium | |
| Wymiary |
63 × 53 cm |
| Miejsce przechowywania | |
| Miejscowość | |
| Lokalizacja |
Muzeum Narodowe w Krakowie: Galeria Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach |
Historia obrazu edytuj
W 1879 obraz wystawiono w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, następnie nabył go Aleksander Krywult, po czym w 1883 ofiarował dzieło krakowskiemu Muzeum Narodowemu[1]. Obraz nosi nr inwentarzowy MNK II-a-6[1]. Jest prezentowany w Galerii Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach (Sala Siemiradzkiego)[1].
Opis obrazu edytuj
Pełen smutku, bolesny wyraz twarzy oraz żałobna czerń szaty, sugerują, że malarz w autoportrecie przedstawił siebie jako nieszczęśliwego, skazanego na wieczną wędrówkę Ahaswera – Żyda Wiecznego Tułacza[2]. Z kolei połyskujący na ciemnych włosach złoty diadem – symbol władzy i bogactwa, przemawia za tym, iż artysta nadał własne rysy postaci biblijnego perskiego króla Aswerusa[2]. Autoportret miał być przede wszystkim „portretem duszy” Gottlieba, analizującego własną psychikę, by tym sposobem znaleźć odpowiedź na pytanie o istotę ludzkiej egzystencji[2].
Ciemne, przygaszone kolory, subtelne efekty błyszczącego diademu i kolczyka, silne efekty światłocieniowe, a także historyzujący kostium oraz nastrój tajemniczości i skupienia łączy się z twórczością Rembrandta, którego dzieła podziwiał Gottlieb podczas pobytu w Monachium w zbiorach tamtejszej Pinakoteki[1][2].