Alaksandr Dudko

białoruski polityk

Alaksandr Michajławicz Dudko (biał. Аляксандр Міхайлавіч Дудко[a], ros. Александр Михайлович Дудко, Aleksandr Michajłowicz Dudko; ur. 3 października 1958 w Czerninie w obwodzie homelskim) – białoruski kołchoźnik i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji.

Alaksandr Dudko
Аляксандр Дудко
Pełne imię i nazwisko

Alaksandr Michajławicz Dudko

Data i miejsce urodzenia

3 października 1958
Czernin, obwód homelski

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres

od 27 listopada 1996
do 21 listopada 2000

Poprzednik

stanowisko utworzone

Deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji
Okres

od 9 stycznia 1996
do 9 stycznia 2001
(od 27 listopada 1996 nie uczestniczył w pracach)

Przynależność polityczna

Partia Agrarna

Następca

wybory nie odbyły się

Życiorys

edytuj

Urodził się 3 października 1958 roku we wsi Czernin, w rejonie swietłahorskim obwodu homelskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. W 1980 roku ukończył Białoruski Instytut Mechanizacji Gospodarstwa Wiejskiego, uzyskując wykształcenie inżyniera mechanika. W latach 1980–1983 pracował jako główny inżynier w kołchozie „Iskra” w rejonie kalinkowickim. Od 1983 roku pełnił funkcję dyrektora sowchozu „Kaplicze” w rejonie kalinowickim[1]. Był członkiem Partii Agrarnej[2].

W drugiej turze wyborów parlamentarnych 28 maja 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z kalinkowickiego wiejskiego okręgu wyborczego nr 98[2]. 9 stycznia 1996 roku został zaprzysiężony na deputowanego[3]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Praw Człowieka, Kwestii Narodowościowych, Środków Masowego Przekazu, Kontaktu ze Zjednoczeniami Społecznymi i Organizacjami Religijnymi[4]. Poparł dokonaną przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[5]. Pełnił w niej funkcję członka Komisji ds. Katastrofy w Czarnobylu, Ekologii i Eksploatacji Przyrody[1]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego do Rady Najwyższej zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[6].

Życie prywatne

edytuj

Alaksandr Dudko jest żonaty[1]. W 1995 roku mieszkał we wsi Kaplicze w rejonie kalinkowickim[2].

  1. Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Аляксандар Міхайлавіч Дудко (czyt. Alaksandar Michajławicz Dudko).

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.