Albrecht II Askańczyk

książę Saksonii-Wittenbergi

Albrecht II (ur. ok. 1250, zm. 25 sierpnia 1298 w Aken lub Wittenberdze) – książę Saksonii-Wittenbergi od 1261, arcymarszałek i elektor Rzeszy z dynastii askańskiej.

Albrecht II Askańczyk
Ilustracja
książę Saksonii-Wittenbergi
Okres

od 1261
do 25 sierpnia 1298

Dane biograficzne
Dynastia

askańska

Data urodzenia

ok. 1250

Data i miejsce śmierci

25 sierpnia 1298
Aken lub Wittenberga

Ojciec

Albrecht I Askańczyk

Matka

Helena z Brunszwiku-Lüneburga

Żona

Agnieszka

Dzieci

Rudolf I Askańczyk

Był młodszym synem księcia saskiego Albrechta I oraz jego trzeciej żony, Heleny z Brunszwiku-Lüneburga.

Po śmierci ojca w 1261 po podziale dziedzictwa ze starszym bratem Janem otrzymał część Saksonii z Wittenbergą. W 1273 poparł w czasie elekcji na króla Niemiec Rudolfa I Habsburga i stał się jego ważnym współpracownikiem. Został także jego zięciem (poślubił w dniu koronacji Rudolfa jego córkę Agnieszkę). Dzięki poparciu królewskiemu stopniowo rozszerzał zasięg swoich posiadłości. Kontrolował Lubekę, objął palatynat saski, hrabstwa Brehna i Gommern. Zrzekł się jednak uprawnień burgrabiowskich w Magdeburgu na rzecz tamtejszych arcybiskupów, co było znaczącym uszczupleniem jego potęgi. W 1292 podczas kolejnej elekcji królewskiej opowiedział się przeciwko Habsburgom i poparł Adolfa z Nassau. Jednak w 1297 przyłączył się do koalicji przeciwko Adolfowi, a rok później poparł podczas elekcji Albrechta I Habsburga. Właściwie przez cały okres swego panowania toczył spory z krewnymi (bratem oraz kuzynami z Brandenburgii) spory terytorialne oraz o prawa elektorskie. Jednak po śmierci brata, Albrecht został opiekunem jego trzech synów, umocnił też wówczas przynależności uprawnień elektorskich do księstwa sasko-wittenberskiego.

Po śmierci Albrechta na tronie saskim zasiadł najstarszy jego syn, Rudolf I.

Linki zewnętrzne

edytuj