Albrecht I Wielki

książę Brunszwiku i Lüneburga

Albrecht I Wielki, niem. Albrecht I. der Große (ur. w 1236 r., zm. 15 sierpnia 1279 r.) – wspólnie z bratem Janem książę Brunszwiku i Lüneburga od 1252 r., po podziale w 1267 r. samodzielny książę Brunszwiku, z dynastii Welfów.

Albrecht I Wielki
Ilustracja
Litografia przedstawiająca Albrechta I Wielkiego, W. Görges, 1840
książę Brunszwiku i Lüneburga
(razem z Janem)
Okres

od 1252
do 1267

Poprzednik

Otto I Dziecię

Następca

podział między Albrechta i Jana

książę Brunszwiku
Okres

od 1267
do 15 sierpnia 1279

Poprzednik

podział księstwa Brunszwiku i Lüneburga

Następca

Henryk Dziwak, Wilhelm i Albrecht II Tłusty

Dane biograficzne
Dynastia

Welfowie

Data urodzenia

1236

Data śmierci

15 sierpnia 1279

Ojciec

Otto I Dziecię

Matka

Matylda

Żona

1. Elżbieta,
2. Alessina

Dzieci

z Alessiną:
Henryk Dziwak,
Wilhelm,
Albrecht II Tłusty,
Luther,
Matylda

Życiorys

edytuj

Albrecht I był synem księcia Brunszwiku i Lüneburga Ottona I Dziecięcia oraz Matyldy, córki margrabiego Brandenburgii Albrechta II (prawdopodobnie najstarszym spośród synów, którzy przeżyli swego ojca). Po śmierci ojca objął rządy w jego państwie wraz z bratem Janem. Chciał przywrócić potęgę rodu Welfów, jaką ci osiągnęli za panowania jego pradziada Henryka Lwa, jednak z niewielkim skutkiem. W 1261 r. uczestniczył w wyprawie do Danii, która przyniosła mu stanowisko namiestnika Jutlandii, jednak tylko na krótki okres. Jego udział w wojnie o sukcesję po Ludowingach przyniósł tylko utratę części terytorium jego państwa nad Werrą. Po podziale księstwa z bratem w 1267 r., podczas którego otrzymał jego południową część, skupił się na sprawach wewnętrznych kraju. Po śmierci brata w 1277 roku został regentem Otto II Surowego i tę funkcję sprawował do końca życia. Po śmierci kolejnym regentem został jego brat Konrad, biskup Vixen[1].

Potomkowie

edytuj

Albrecht I był dwukrotnie żonaty. W 1254 r. poślubił Elżbietę, córkę księcia Brabancji Henryka II, która zmarła w 1261 r. Małżeństwo to było bezdzietne. W 1263 r. Albrecht ożenił się z Alessiną, córką margrabiego Montferratu Bonifacego II. Mieli siedmioro dzieci, w tym:

Przypisy

edytuj
  1. Uwe Ohainski: Otto II. der Strenge. W: Neue Deutsche Biographie. T. 19. Berlin: Duncker & Humblot, 1999, s. 679–680. [dostęp 2010-04-21]. (niem.).

Bibliografia

edytuj
  • Hans Butzmann: Albrecht I, der Große. W: Neue Deutsche Biographie. T. 1. Berlin: Duncker & Humblot, 1953, s. 164. [dostęp 2015-01-20]. (niem.).