Aleksander Krzysztof Sitnik

polski teolog i duchowny katolicki

Aleksander Krzysztof Sitnik (ur. 21 sierpnia 1971 w Zgierzu) – polski historyk, teolog i duchowny katolicki, bernardyn.

Aleksander Krzysztof Sitnik
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

21 sierpnia 1971
Zgierz

doktor habilitowany nauk teologicznych
Specjalność: historia Kościoła
Alma Mater

Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II

Doktorat

2005 – historia
Katolicki Uniwersytet Lubelski

Habilitacja

2020 – teologia
Katolicki Uniwersytet Lubelski

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Wyższe Seminarium Duchowne oo. Bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej

Okres zatrudn.

od 2005

Życiorys edytuj

Urodził się w rodzinie Henryka i Haliny z d. Zielińskiej. Dzieciństwo i młodość spędził w Łęczycy, gdzie ukończył szkołę podstawową i liceum. W 1990 roku wstąpił do zakonu bernardynów. W 1993 roku ukończył studia filozoficzne w Wyższym Seminarium Duchownym Braci Mniejszych w Krakowie, a następnie teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym oo. Bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej[1]. 4 października 1995 roku złożył śluby zakonne, a święcenia kapłańskie przyjął 7 maja 1997 roku[1].

Przez dwa lata pracował jako katecheta w Jelnej. W latach 2001–2011 pracował jako archiwista w archiwum prowincji zakonu w Krakowie. W 2005 roku uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w Instytucie Historii Kościoła i Patrologii Wydziału Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego[2][3]. W tym samym roku podjął wykłady w Wyższym Seminarium Duchownym oo. Bernardynów w Kalwarii Zebrzydowskiej, gdzie prowadzi zajęcia z historii Kościoła i historii Zakonu Braci Mniejszych[2]. W marcu 2020 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk teologicznych[1].

Jest autorem i współautorem ponad 6 książek, 10 prac redakcyjnych (w tym 9 monografii), 146 artykułów, 69 haseł encyklopedycznych oraz 18 recenzji[4].

Przypisy edytuj

  1. a b c Górecki 2020 ↓, s. 247.
  2. a b Górecki 2020 ↓, s. 248.
  3. Krzysztof Sitnik, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2023-04-12].
  4. Górecki 2020 ↓, s. 249.

Bibliografia edytuj