Alina Lassota
Alina Lassota (ur. 22 sierpnia 1962 w Wilnie) – polska poetka, reżyserka, publicystka, reporterka, scenarzystka i działaczka kulturalna działająca na Wileńszczyźnie i w Warszawie.
 Alina Lassota rozmawia z poetą Józefem Plessem w Poszawszu, czerwiec 2015 roku | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
poetka, reżyserka widowisk poetyckich, scenarzystka, działaczka kulturalna |
| Narodowość |
polska |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys edytuj
Alina Lassota urodziła się w 1962 roku w Wilnie, w rodzinie od pokoleń mieszkającej na Litwie. Ukończyła studia z dziedziny języka polskiego i historii w Wileńskim Instytucie Pedagogiczym, następnie również Studium Estradowe. Studiowała reżyserię w Białymstoku[1]. Od 1985 roku pracowała w redakcji dziennika „Czerwony Sztandar”, następnie zaś w „Kurierze Wileńskim”.
Jako poetka zadebiutowała w latach osiemdziesiątych. W 1992 roku wydała tomik „Wileńskie preludia”, następnie zaś „Bez ostatniego kadru” (1993). Swoje wiersze drukowała w „Przekroju”, „Magazynie Wileńskim”, „Hejnale” i „Kontrastach”. W 2023 ukazał się dwujęzyczny tomik jej poezji Weźmy na pamiątkę deszcz w ramach większej serii Ścieżkami wileńskiego słowa wydawanej przez Stowarzyszenie Literatów Polskich na Litwie. Tłumaczką wierszy Lassoty na język litewski została Nida Timinskaitė[2].
Jest wieloletnią uczestniczką festiwali poetyckich, w tym Maja nad Wilią oraz Mostów Poetyckich[3][4][5]. Zajmuje się także reżyserią spektakli i widowisk poetycko-literackich[1]. Działa zarówno w Wilnie, jak i Warszawie[1]. Jest artystką wszechstronną. Jak twierdzi Paweł Krupka głównym walorem prezentacji artystycznych Lassoty jest ich interdyscyplinarny charakter, z udziałem słowa, muzyki, obrazu i ruchu[1]. Minusem działalności Lassoty jest słaba promocja, przez którą warszawiacy i wilnianie mają niewielki dostęp do jej twórczości[1].
Jej poezje były tłumaczone na grecki, litewski, rosyjski i łotewski. Lassota sama tłumaczy niekiedy poezję z innych języków, choć jak podkreśla, jej językiem jest przede wszystkim polski. Przełożyła m.in. wiersze Juozapasa Kardelisa z języka litewskiego[6]. Jeden ze swych wierszy poświęciła Janowi Pawłowi II[7].
Jest członkinią Stowarzyszenia Literatów Polskich na Litwie[8]. W 1997 roku jej wiersze zostały wyróżnione nagrodą im. Witolda Hulewicza[2]. W 2021 została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi[9].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Paweł Krupka: Paweł Krupka – Między Wilnem i Warszawą, widowiska poetyckie Aliny Lassoty. pisarze.pl, 14 grudnia 2021. [dostęp 2023-07-26]. (pol.).
- ↑ a b Tenże: Paweł Krupka – polsko-litewski zbiór wierszy Aliny Lassoty. pisarze.pl, 16 maja 2023. [dostęp 2023-07-26]. (pol.).
- ↑ Jubileuszowa XXV edycja festiwalu „Maj nad Wilią". l24.lt, 28 maja 2018. [dostęp 2023-07-26]. (pol.).
- ↑ Jadwiga Podmostko: Maj nad Wilią: wokół rocznic założenia oraz odrodzenia Uniwersytetu Wileńskiego. kurierwilenski.lt, 28 maja 2019. [dostęp 2023-07-26]. (pol.).
- ↑ Trwa druga edycja międzynarodowego festiwalu „Mosty poetyckie”. l24.lt, 7 czerwca 2021. [dostęp 2023-07-26]. (pol.).
- ↑ Paweł Krupka: Paweł Krupka – odszedł litewski poeta Juozapas Kardelis. pisarze.pl, 19 października 2021. [dostęp 2023-07-26]. (pol.).
- ↑ Alina Lassota. Mosty Poetyckie. youtube.com. [dostęp 2023-07-26]. (pol.).
- ↑ Literaci. Członkowie. literaci.lt. [dostęp 2023-07-26]. (pol.).
- ↑ M.P. z 2022 r. poz. 189
Źródła edytuj
- „Lassota, Alina”, [w:] Eugeniusz Kurzawa, „Słownik polskich pisarzy współczesnych Wileńszczyzny”, Lubuska Oficyna Wydawnicza, Zielona Góra 1995, s. 30
- „Lassota, Alina”, [w:] Mieczysław Jackiewicz, „Wileńska encyklopedia 1939-2005”, Warszawa 2007, s. 333