Allan Green
Allan Lamar Green (ur. 20 sierpnia 1979 w Tulsa), Zawodowy bokser Amerykański wagi junior ciężkiej, uczestnik turnieju Super Six.
Pseudonim |
Sweetness, Ghost Dog, Thor |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Obywatelstwo | |
Wzrost |
188 cm |
Kategoria wagowa |
super średnia, junior ciężka |
Bilans walk zawodowych[a] | |
Liczba walk |
39 |
Zwycięstwa |
33 |
Przez nokauty |
22 |
Porażki |
6 |
Remisy |
0 |
Nieodbyte |
0 |
|
Amatorska Kariera
edytujPodczas amatorskiej kariery Allan Green walczył w wadze półciężkiej wygrał 55 pojedynków i tylko sześciokrotnie zszedł z ringu pokonany, zdobył między innymi pięciokrotne mistrzostwo stanu Oklahoma
Zawodowa Kariera
edytujWaga półciężka
edytujAllan Green zadebiutował w wadze półciężkiej 9 listopada 2002 a jego przeciwnikiem był legitymujący się wtedy rekordem 1-1 Robert Dykes. Allan wygrał ten pojedynek przez TKO już w pierwszej rundzie. Dwie kolejne walki również zakończył już w pierwszej rundzie a jego przeciwnikami byli kolejno Donnie Davis oraz Rodney Moore. W swojej czwartej walce zmierzył się z Ola Afolabi i była to pierwsza walka której nie zdołał zakończyć przed czasem, a sędziowie punktowali jednogłośnie 39-37, 40-36 oraz 40-36 dla Greena. W swojej dwudziestej walce Green stanął naprzeciw Donny McCrary. Green w tym pojedynku po raz pierwszy leżał na deskach ale pomimo tego wygrał przez TKO w szóstej rundzie. 14 października 2006 Allan Green brutalnie znokautował byłego olimpijczyka Jarsona Ravelo. w sumie w wadze półciężkiej Green stoczył 23 pojedynki wygrywając wszystkie w tym siedemnaście przed czasem.
Waga Średnia
edytujAllan Green zmienił kategorię wagową na niższą i przeszedł do wagi średniej by 3 marca 2007 stanąć przeciwko Edison Miranda. i podczas tej walki poniósł pierwszą porażkę w karierze. Miranda leżał na deskach w ósmej rondzie a Green dwukrotnie w dziesiątej walce. Miranda wygrał jednogłośnie na punkty. Allan Green po tej walce zdecydował się przejść do wyższej kategorii wagowej.
Waga Super Średnia
edytujW wadze super średniej Green zadebiutował 13 lipca 2007 a przeciwnikiem był Darrell Woods. Green wygrał przez KO już w pierwszej rundzie. 19 października zmierzył się z Sherwin Davis którego pokonał przez KO w drugiej rondzie. W 2008 roku walczył dwukrotnie gdzie wpierw 4 stycznia pokonał wysoko na punkty Rubina Williamsa a następnie 15 listopada pokonał przez TKO w siódmej rundzie Carla Danielsa. 25 kwietnia 2009 Allan Green wystąpił na gali gdzie walką wieczoru był pojedynek Jermaina Taylora z Carlem Frochem. Przeciwnikiem Greena był Carlos De Leon Jr. Green wygrał przez TKO w drugiej rundzie kładąc przeciwnika czterokrotnie na deski. 2 października 2009 Allan Green zmierzył się z Tarvis Simms a stawką pojedynku był pas WBO NABO. Green wygrał jednogłośnie na punkty.
Super Six
edytujW styczniu 2010 roku Jermain Taylor odszedł z turnieju Super Six z powodu kontuzji po brutalnym nokaucie z rąk Arthura Abrahama[1]. Allan Green zastąpił Taylora a pierwszym przeciwnikiem był Andre Ward mistrz WBA. 19 czerwca 2010 Green przegrał pojedynek wysoko na punkty[2]. 6 listopada 2010 w drugim pojedynku w turnieju Super Six Allan Green zmierzył się z doświadczonym weteranem ringów Glenem Johnsonem. Allan Green przegrał przez TKO w ósmej rundzie pomimo że do momentu przerwania walki sędziowie punktowali dwukrotnie 67-66 dla Greena oraz 65-68 dla Johnsona[3]. Ponosząc tę porażkę Allan Green odpadł z turnieju.
Waga junior ciężka
edytujPo odpadnięciu z turnieju Super Six przeszedł do wagi junior ciężkiej i w swoim debiucie 13 sierpnia 2011 pokonał przez techniczny nokaut w drugiej rundzie Craiga Gandy[4]..
Przypisy
edytuj- ↑ Taylor out of Super Six. Fightnews.com, 12.01.2010. [dostęp 2010-05-21]. (ang.).
- ↑ Andre Ward Dominates Allan Green In Super Six. allheadlinenews.com, 20.06.2010. (ang.).
- ↑ Glen Johnson KOs Allan Green in 8th. boxingnews24.com, 06.11.2010. (ang.).
- ↑ Green nokautuje w junior ciężkim debiucie. ringpolska.pl. (pol.).