Andrzej Laskowski (ur. 4 lipca 1956 w Miłoradzu[1]) – polski energetyk, działacz opozycji w okresie PRL.

Życiorys edytuj

Absolwent malborskiego Technikum Mechaniczno-Elektrycznego dla Pracujących z 1977. Pracował w Malborskich Zakładach Przemysłu Lniarskiego Makop, a od 1980 do 1982 na stanowisku mistrza w Państwowym Ośrodku Maszynowym w Malborku. W sierpniu 1980 współorganizował strajk w swoim zakładzie pracy, był delegatem do Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej im. Lenina. We wrześniu został członkiem „Solidarności”, stanął na czele komisji zakładowej w POM i uczestniczył w I regionalnym walnym zebraniu delegatów w Gdańsku[1].

Po wprowadzeniu w Polsce 13 grudnia 1981 stanu wojennego współredagował i drukował m.in. „Serwis Informacyjny NSZZ »Solidarność« w Malborku” i inne publikacje opozycyjne wydawane w drugim obiegu. Od 13 stycznia 1982 był internowany. 28 kwietnia 1982 został aresztowany, następnie skazany przez Sąd Marynarki Wojennej w Gdyni na karę dwóch lat i sześciu miesięcy pozbawienia wolności[1]. Zwolnienie uzyskał 3 lutego 1983, gdy Sąd Najwyższy złagodził karę do 1 roku i 6 miesięcy, jednocześnie ją warunkowo zawieszając[2]. Andrzej Laskowski pracował następnie dorywczo, zajmując się także pomocą represjonowanym. W 1986 wyemigrował do Kanady[1].

Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2012)[3].

Przypisy edytuj

  1. a b c d Andrzej Laskowski. encyklopedia-solidarnosci.pl. [dostęp 2015-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-25)].
  2. Rw. 1075/82. 13grudnia81.pl. [dostęp 2015-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-15)].
  3. M.P. z 2013 r. poz. 254