Andrzej Włodarek
Andrzej Jan Włodarek (ur. 1955 w Częstochowie[1]) – polski historyk sztuki i architektury, nauczyciel akademicki.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| doktor habilitowany nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia architektury | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Jagielloński |
Życiorys edytuj
Ukończył studia z zakresu filologii rosyjskiej (1980; praca magisterska poświęcona Zinaidzie Gippius) oraz historii sztuki (1985; magisterium dotyczące kościoła w Tyńcu) na Uniwersytecie Jagiellońskim[1]. Doktoryzował się w 1998 na Wydziale Historycznym UJ w oparciu o pracę pt. Bursa Kanonistów na tle architektury budowli fundacji Jana Długosza oraz architektury Krakowa, której promotorem była prof. Klementyna Żurowska[2]. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 2003 w Instytucie Sztuki PAN na podstawie rozprawy zatytułowanej Architektura średniowiecznych kolegiów i burs Uniwersytetu Krakowskiego[1].
W latach 1986–1987 pracował w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1987 został zatrudniony w krakowskiej filii Instytutu Sztuki PAN; w jednostce tej doszedł do stanowiska profesora nadzwyczajnego. W 2007 podjął pracę na Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie, przekształconej później w Uniwersytet Papieski Jana Pawła II[1]. Na uczelni tej objął stanowisko profesora nadzwyczajnego w Instytucie Historii Sztuki i Kultury na Wydziale Historii i Dziedzictwa Kulturowego[2].
Specjalizuje się w historii architektury średniowiecznej. Wraz z Pawłem Dettlorffem i Rafałem Nestorowem opracował publikację pt. Katalog Zabytków Sztuki w Polsce. Miasto Kraków: Śródmieście, ulica Świętego Jana (Warszawa 2015).
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Nota biograficzna na stronie Instytutu Historii Sztuki i Kultury UPJPII. ihszik.whidk.upjp2.edu.pl. [dostęp 2016-12-07].
- ↑ a b Dr hab. Andrzej Jan Włodarek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2016-12-07].[martwy link]