Andrzej Zięba (farmaceuta)
Andrzej Józef Zięba – polski farmaceuta, doktor habilitowany nauk farmaceutycznych, profesor na Śląskim Uniwersytecie Medycznym w Katowicach[2], specjalista od chemii organicznej[1].
| Państwo działania | |
|---|---|
| doktor habilitowany nauk farmaceutycznych | |
| Specjalność: chemia organiczna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
10 maja 1995 – chemia |
| Habilitacja |
16 stycznia 2014 – farmacja |
| Uczelnia |
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach |
| Okres zatrudn. |
od 1987 |
Kariera naukowa
edytujW 1985 roku na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej uzyskał tytuł magistra inżyniera chemii. W 1987 roku został zatrudniony na Śląskim Uniwersytecie Medycznym w Katowicach. W 1995 roku uzyskał stopień doktora nauk chemicznych na podstawie rozprawy pt. Sole 5,12 di(alkilo)tiochinantrenodiiniowe – synteza i przemiany[3][1], której promotorem był Andrzej Maślankiewicz[4]. W 2014 roku na Wydziale Nauk Farmaceutycznych Śląskiego Uniwersytecie Medycznym w Katowicach stopień doktora habilitowanego nauk farmaceutycznych[1][3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Dr hab. Andrzej Józef Zięba, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-05-02].
- ↑ dr hab. n. farm. Andrzej Zięba [online], Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach [dostęp 2024-05-09].
- ↑ a b Dr hab. Andrzej Józef Zięba, [w:] portal „Ludzie Nauki”, MNiSW / OPI PIB [dostęp 2024-05-02].
- ↑ Sole 5,12-di(alkilo)tiochinantrenodiiniowe – synteza i przemiany w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2024-05-14].