Magister inżynier

tytuł zawodowy

Magister inżynier (mgr inż., z łac. „mistrz, nauczyciel” oraz „wynalazca”) – tytuł nadawany w systemach szkolnictwa wyższego wielu krajów. W Polsce jest to tytuł zawodowy nadawany przez uczelnie po ukończeniu studiów drugiego stopnia[1] dla inżynierów. Jest odpowiednikiem angielskiego Master of Engineering (M.Eng.)[2][3][4][5]. Dla uzyskania tytułu magistra inżyniera niezbędne jest wcześniejsze zdobycie tytułu inżyniera na studiach I stopnia, na studiach II stopnia: uzyskania absolutorium, złożenia pracy dyplomowej oraz zdania egzaminu magisterskiego. Po uzyskaniu tytułu magistra inżyniera jest możliwość podjęcia studiów III stopnia[6] dla uzyskania stopnia naukowego doktora[7] inżyniera (dr inż.(inne języki)). Zgodnie z Międzynarodową Standardową Klasyfikacją Edukacji(inne języki) jest 7 poziomem nauczania, przedostatnim poziomem jaki można w ogóle zdobyć[8].

Tytuł magistra inżyniera w Polsce

edytuj

Do zakwalifikowania się na studia II stopnia dla inżynierów wymagane jest ukończenie co najmniej studiów inżynierskich (I stopnia, trwających zwykle 3,5–4 lata) i uzyskanie tytułu zawodowego inżyniera. Tytuł zawodowy magistra inżyniera nadawany jest przez uczelnie po ukończeniu studiów II stopnia[1] dla inżynierów. Studia takie trwają zwykle 1,5 do 2 lat (3–4 semestry). Na studiach trzeba uzyskać absolutorium, złożyć pracę dyplomową oraz zdać egzamin magisterski (obejmujący obronę pracy dyplomowej i pytania z zakresu tematyki studiów). W Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji, kwalifikacją pełną jest dyplom potwierdzający uzyskanie tytułu zawodowego magistra inżyniera (magister inżynier)[9].

Na podstawie obowiązującej do 1982 r. Ustawy z dnia 5 listopada 1958 r. o szkołach wyższych[10] szkoły wyższe wydawały absolwentom dyplomy stwierdzające ukończenie studiów i nadanie tytułu magistra, magistra-inżyniera lub lekarza. Tytuły nadawane absolwentom studiów zawodowych określała Rada Ministrów w drodze rozporządzenia. Magister nie był wówczas tytułem zawodowym, lecz tytułem związanym z ukończeniem studiów wyższych (z dodaniem specjalności). Dopiero w Ustawie z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym[11] stopnie magistra, magistra inżyniera i lekarza nazwano tytułami zawodowymi.

Tytuły zawodowe równorzędne[12]:

  • magister inżynier architekt – po uzyskaniu efektów uczenia się określonych dla studiów na kierunku architektura
  • magister inżynier pożarnictwa – po uzyskaniu efektów uczenia się określonych dla studiów na kierunku inżynieria bezpieczeństwa prowadzonych dla inżynierów pożarnictwa w Akademii Pożarniczej

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b Art. 93 ust. 2 pkt 2 lit. b Ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574).
  2. First-Cycle & Long-cycle Studies - Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
  3. Mechanical Engineering - Akademia Morska w Szczecinie
  4. Magister inżynier – studia inżynierskie I i II stopnia | Poradnik - pkt.pl
  5. Faculty courses taught in Polish - Politechnika Świętokrzyska
  6. Art. 200 ust. 2 pkt 2 lit. b Ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574).
  7. Art. 186 ust. 2 pkt 2 lit. b Ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2022 r. poz. 574).
  8. ISCED 2011 - uis.unesco.org
  9. Słownik podstawowych terminów dotyczących krajowego systemu kwalifikacji - Polska Rama Kwalifikacji w Instytucie Badań Edukacyjnych, Warszawa 2013 r., s. 32.
  10. Art. 50 Ustawy z dnia 5 listopada 1958 r. o szkołach wyższych (Dz.U. z 1958 r. nr 68, poz. 336).
  11. Art. 9 ust. 1 Ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. z 1982 r. nr 14, poz. 113).
  12. Rozporządzenie Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z dnia 27 września 2018 r. w sprawie studiów (Dz.U. z 2023 r. poz. 2787).

Linki zewnętrzne

edytuj