Antoni (Zybielin)
Antoni, imię świeckie: Aleksiej Gierasimowicz Zybielin (ur. ok. 1730 w Moskwie, zm. 16 września?/27 września 1797) – rosyjski biskup prawosławny.
| Aleksiej Zybielin | |
| Arcybiskup kazański i swijaski | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1730 |
| Data śmierci |
27 września 1797 |
| Miejsce pochówku | ?↗ |
| Arcybiskup kazański | |
| Okres sprawowania |
1782–1785 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Śluby zakonne |
1760 |
| Diakonat |
do 1760 |
| Prezbiterat |
do 1760 |
| Chirotonia biskupia |
10 października 1770 |
| Data konsekracji |
10 października 1770 |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce | |
| Konsekrator |
Życiorys edytuj
Był synem duchownego prawosławnego. Prawdopodobnie ukończył Akademię Słowiańsko-Grecko-Łacińską, a po jej ukończeniu został wyświęcony na diakona, zapewne zajmując miejsce ojca (w osiemnastowiecznej Moskwie miejsca duchownych - kapłanów i diakonów - były dziedziczone). W 1760 Aleksiej Zybielin, po śmierci żony, złożył wieczyste śluby mnisze i został wykładowcą w Akademii Słowiańsko-Grecko-Łacińskiej. W kolejnych latach wykładał w coraz wyższych klasach, uzyskując w 1763 stanowisko wykładowcy klasy filozofii i prefekta[1]. W końcu marca 1768 został wykładowcą klasy teologicznej i rektorem Akademii, zaś w kwietniu mianowano go przełożonym Monasteru Zaikonospasskiego, w którym swoją siedzibę miała uczelnia[1].
Wyświęcony na biskupa został 10 października 1770; ceremonii chirotonii przewodniczył metropolita moskiewski Ambroży, zaś jego pierwszą katedrą była eparchia archangielska i chołmogorska, w której działał przez dwa i pół roku. W Chołmogorach zajmował się przede wszystkim urządzeniem seminarium duchownego. W 1773 przeniesiono go na katedrę niżnonowogrodzką. Jako ordynariusz tejże eparchii utworzył niższe szkoły duchowne w Ałatyrze, Kurmyszu, Sarańsku i Łyskowie i wspierał rozwój miejscowego seminarium. Regularnie wygłaszał kazania. W 1782 został arcybiskupem kazańskim w miejsce odchodzącego w stan spoczynku metropolity Beniamina[1].
Arcybiskup Antoni nie dokonał niczego znaczącego w czasie trzyletniego sprawowania urzędu. Prawdopodobnie niezadowolony z nominacji mimo stosunkowo młodego wieku już w 1785 na własne życzenie odszedł w stan spoczynku. Został wówczas wyznaczony na przełożonego monasteru św. Makarego Żółtowodzkiego z miesięcznym uposażeniem w wysokości tysiąca rubli. W klasztorze przeżył dwanaście lat. Zmarł w 1797 i został pochowany w cerkwi Trójcy Świętej w kompleksie klasztornym[1].
Rodzina edytuj
Jego młodszy brat Siemion Zybielin ukończył, jako jeden z pierwszych, Uniwersytet Moskiewski i został wykładowcą medycyny. Drugi brat, Iwan, pod nazwiskiem Gierasimow został urzędnikiem państwowym i osiągnął rangę radcy nadwornego[1].