Antoni Olkowski
Antoni Karol Olkowski[a] (ur. 8 czerwca 1884 w Warszawie, zm. ?) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
 podpułkownik piechoty
| |
| Pełne imię i nazwisko |
Antoni Karol Olkowski |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 czerwca 1884 |
| Data śmierci |
? |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
komendant PKU |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 8 czerwca 1884 w Warszawie, w rodzinie Karola[2]. W 1918 służył w 1 Pułku Strzelców Polskich. Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia kapitana[3]. W listopadzie 1918 objął dowództwo I Warszawskiego Batalionu Ochotniczego Oddziału Odsieczy Lwowa, który stał się zawiązkiem 19 Pułku Piechoty Odsieczy Lwowa[4]. 19 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej, a jego oddziałem macierzystym był wówczas 34 Pułk Piechoty[5]. W lipcu 1920 dowodził 34 pp w zastępstwie ppłk. Aleksandra Łuczyńskiego, który objął dowództwo XVIII Brygady Piechoty[6]. W trzeciej dekadzie lipca, w czasie odwrotu spod Grodna, został odwołany do 1 Armii[7].
Od 1 czerwca 1921 jego oddziałem macierzystym był 71 Pułk Piechoty[8]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu major ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 471. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a jego oddziałem macierzystym był nadal 71 pp[9]. Później został przeniesiony do 84 Pułku Piechoty w Pińsku i przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Pińsk na stanowisko I referenta[10][11]. W lutym 1926, w związku z wprowadzeniem nowej organizacji pokojowej służby poborowej, został zatwierdzony na stanowisku kierownika I referatu administracji rezerw i zastępcy komendanta PKU Pińsk[12]. W lutym 1927 został przesunięty na stanowisko komendanta PKU Pińsk[13]. 26 stycznia 1928 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 43. lokatą w korpusie oficerów piechoty[14]. W marcu tego roku został zwolniony z zajmowanego stanowiska i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr IX[15][16].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 2699[17]
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie: po raz pierwszy w zamian za amarantową wstążkę[18], po raz drugi, trzeci i czwarty[17])
- Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”)[17]
Uwagi edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 185.
- ↑ Detale kartoteki personalno-odznaczeniowej: Antoni Karol Olkowski Wojskowe Biuro Historyczne [dostęp 2021-11-04].
- ↑ Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 83.
- ↑ Hujda 1928 ↓, s. 5.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, s. 783.
- ↑ Wroczyński 1929 ↓, s. 36, tu jako major Aleksander Olkowski.
- ↑ Wroczyński 1929 ↓, s. 40.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 198, 797.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 35.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 367, 403, 1474.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 319, 347, 1343.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Dodatek do Nr 9 z 4 lutego 1926 roku, s. 18.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 lutego 1927 roku, s. 66.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 28 stycznia 1928 roku, s. 19.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 21 marca 1928 roku, s. 74.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 118, 168.
- ↑ a b c Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 118.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 15 lipca 1922 roku, s. 508.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1920.
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Władysław Hujda: Zarys historji wojennej 19-go pułku piechoty „Odsieczy Lwowa”. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Jerzy Wroczyński: Zarys historji wojennej 34-go pułku piechoty. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.