Antoni Tarnawski (nauczyciel)
Antoni Tarnawski (ur. 12 czerwca 1902, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – porucznik piechoty rezerwy Wojska Polskiego, nauczyciel, ofiara zbrodni katyńskiej.
 porucznik piechoty rezerwy
| |
| Data urodzenia |
12 czerwca 1902 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1940 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1939–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie Jana i Józefy z Pieniakowskich[1]. Został mianowany podporucznikiem rezerwy ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 roku. Podczas ćwiczeń rezerwy był dowódcą kompanii[1]. Przydzielony w rezerwie do 52 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Złoczowie[1]. We wrześniu 1939 zmobilizowany do Ośrodka Zapasowego 12 Dywizji Piechoty[1].
W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Starobielsku. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 roku spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.
5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień kapitana[2]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 557.
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
Bibliografia edytuj
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.