Antonio Flores (muzyk)

Antonio González Flores (ur. 14 listopada 1961 w Madrycie, zm. 30 maja 1995 tamże) – hiszpański aktor, kompozytor i piosenkarz pochodzenia romskiego.

Antonio Flores
Imię i nazwisko

Antonio González Flores

Data i miejsce urodzenia

14 listopada 1961
Madryt

Pochodzenie

Hiszpania

Data i miejsce śmierci

30 maja 1995
Madryt

Przyczyna śmierci

samobójstwo

Gatunki

flamenco, rock

Zawód

kompozytor, piosenkarz

Aktywność

1980–1995

Życiorys

edytuj

Był synem Loli Flores i Antonio Gonzáleza (znanego pod pseudonimem El Pescaílla), artystów flamenco[1][2], a także siostrzeńcem Carmen Flores. Jego dwie siostry, Lolita Flores i Rosario Flores, również są piosenkarkami, a brat cioteczny, Quique Sánchez Flores, piłkarzem[3].

Swój pierwszy album, Antonio, wydał w 1980, nie odniósł jednak komercyjnego sukcesu[1]. Także kolejne płyty, Al caer el sol (1984) i Gran Vía (1988), pozostały niezauważone. W latach 1988–1994 poświęcił się kinematografii, zarówno jako aktor, jak i kompozytor muzyki filmowej[4]. Szersze uznanie zdobył komponując muzykę na potrzeby albumu De ley (1992), wydanego przez jego siostrę.

Po śmierci swojej matki, zachorował na depresję i popadł w uzależnienie od narkotyków[1]. 30 maja 1995 popełnił samobójstwo, celowo przedawkowując heroinę[5]. Wraz ze śmiercią Antonio Floresa, odżyło zainteresowanie jego twórczością[4]. Jego ostatnia płyta, Cosas mías (1995) odniosła znaczny komercyjny sukces. Wydano również kilka pośmiertnych albumów.

Był mężem producentki teatralnej, Any Villi, z którą miał córkę, Albę Flores[6]. Małżeństwo zakończyło się rozwodem[7].

Dyskografia

edytuj
  • Antonio (1980)
  • Al caer el sol (1984)
  • Gran Vía (1988)
  • Cosas mías (1995)
Wydawnictwa pośmiertne
  • Antología (1996)
  • Arriba los corazones (1999)
  • Para Antonio Flores (2002)
  • 10 años: La Leyenda de un Artista (2005)

Filmografia

edytuj
  • El Taxi de los conflictos (1969) – syn Mariano Ozoresa
  • Colegas (1980) – Eloy de la Iglesia
  • Calé (1987) – Carlos Serrano
  • Sangre y arena (1989) – Javier Elorrieta
  • La Femme et le pantin (1990) – Mario Camus
  • Cautivos de la sombra (1993) – Javier Elorrieta

Przypisy

edytuj
  1. a b c 24 años sin Antonio Flores: su legado en 5 canciones. Europa Press, 2019-05-30. [dostęp 2020-02-28]. (hiszp.).
  2. Lola Flores. Encyklopedia Britannica. [dostęp 2020-02-28]. (ang.).
  3. Quique Sánchez Flores. Libertad Digital. [dostęp 2020-03-03]. (hiszp.).
  4. a b Antonio Flores. Catalogo de autores e intérpretes. [dostęp 2020-03-03]. (hiszp.).
  5. Antonio Flores. Last.fm. [dostęp 2020-02-28]. (ang.).
  6. David Gorman: Así es Ana Villa, la discreta madre de Alba Flores (y viuda de Antonio Flores). El Nacional, 2019-08-22. [dostęp 2020-03-03]. (hiszp.).
  7. Maria Costas: Ana Villa, la desconocida madre de la actriz Alba Flores, y viuda de Antonio Flores. Viva Futbol, 2020-02-01. [dostęp 2020-03-03]. (hiszp.).

Linki zewnętrzne

edytuj