Antonio Mazzone
Antonio Mazzone (ur. 19 grudnia 1934 w Neapolu[1], zm. 10 grudnia 2022 w Neapolu[2]) – włoski polityk, prawnik i samorządowiec, parlamentarzysta krajowy, w latach 1989–1994 poseł do Parlamentu Europejskiego III kadencji.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
19 grudnia 1934 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 grudnia 2022 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, prawnik, samorządowiec |
| Stanowisko |
poseł do Izby Deputowanych (1983–1989, 1994–1996), poseł do Parlamentu Europejskiego (1989–1994) |
| Partia | |
Życiorys edytuj
Ukończył studia prawnicze, praktykował po nich jako adwokat[1]. W politykę zaangażował się już jako szesnastolatek[3]. Przystąpił do Włoskiego Ruch Społecznego, był m.in. członkiem jego władz krajowych[4]. W latach 1975–1983 zasiadał w radzie regionu Kampania, następnie w latach 1983–1989 w Izbie Deputowanych IX i X kadencji[4]. Od 1988 pełnił funkcję wiceprzewodniczącym jego parlamentarnej ruchu[1]. W 1989 kandydował bez powodzenia do Parlamentu Europejskiego, mandat europosła objął 26 października 1989 w miejsce Giuseppe Tatarelli. Podobnie jak reszta członków partii pozostał niezrzeszony, zasiadł m.in. w Komisji ds. Kwestii Prawnych i Praw Obywatelskich, Komisji ds. Kontroli Budżetu oraz Komisji ds. Zagranicznych i Bezpieczeństwa[5].
W latach 1994–1996 ponownie zasiadał w izbie niższej włoskiego parlamentu z ramienia Sojuszu Narodowego, powstałego z przekształcenia MSI[1]. Od 1993 także pozostawał członkiem rady miejskiej Neapolu. W wyborach krajowych w 1996 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję (z poparciem m.in. Bieguna Wolności i Ruchu Socjalnego – Trójkolorowego Płomienia), zdobywając 48% głosów. Później był członkiem rady dyrektorów Poste Italiane, a także prezesem Poste Vita i Poste Trasporti[2].
W 1967 zawarł związek małżeński, miał troje dzieci. W 2018 opublikowano książkę Passione Politica, zawierającą jego wspomnienia z kariery politycznej[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Antonio Mazzone. camera.it. [dostęp 2019-08-31]. (wł.).
- ↑ a b Morto Antonio Mazzone, storico esponente della destra. ansa.it, 10 grudnia 2022. [dostęp 2022-12-18]. (wł.).
- ↑ a b Giuseppe Parente: Passione politica, l'impegno politico a destra di Antonio Mazzone approda a Salerno. fascinazione.it, 27 stycznia 2018. [dostęp 2019-08-31]. (wł.).
- ↑ a b The Members of the European Parliament 1989–1994. Luksemburg: Office for Official Publications of the European Communities, 1990, s. 159. [dostęp 2017-08-27]. (ang.).
- ↑ Antonio Mazzoni. europarl.europa.eu. [dostęp 2019-08-30].