Argument nazwanyargument kojarzony w kodzie źródłowym z odpowiednim parametrem zdefiniowanym w podprogramie, za pomocą nazwy (identyfikatora) tego parametru. W różnych językach komputerowych, w tym w szczególności w językach programowania, specyfikacja argumentu w wywołaniu podprogramu zdefiniowana jest w składni konkretnego języka. Najczęściej, po identyfikatorze podprogramu, wprowadza się listę argumentów, które są kojarzone z parametrami według kolejności na liście: pierwszy argument z pierwszym parametrem, drugi z drugim, itd. Istnieje jednak grupa języków komputerowych, w których można zastosować dowolną kolejność specyfikowania argumentów w wywołaniu podprogramu. Aby skojarzenie tak wprowadzonych argumentów było prawidłowe, tzn. dokonane zostało z odpowiednimi parametrami, przypisuje się je do odpowiednich parametrów, podając jawnie nazwy (identyfikatory) tychże parametrów.

Zastosowanie argumentów nazwanych edytuj

Przykład w języku VBA[1]:

Sub Przyklad(A As Integer, B As Integer)
...
End Sub
...
' wywołanie procedury z pozycyjnym skojarzeniem argumentów z parametrami
Call Przyklad(1, 2)
' wywołanie procedury z argumentami nazwanymi
Call Przyklad(B:=1, A:=2)

Zapis argumentu jako argumentu nazwanego może uprościć wywołanie podprogramu w przypadku większej liczby argumentów opcjonalnych, może także zwiększyć czytelność takiego kodu źródłowego[1].

Sub Pr2(Optional A As Integer, Optional B As Integer, Optional C As String)
...
End Sub
...
' wywołanie procedury z pozycyjnym skojarzeniem argumentów z parametrami, wymagane wstawienie pustych argumentów
Call Pr2(,,"Hello")
' wywołanie procedury z argumentem nazwanym
Call Pr2(C:="Hello")

Języki programowania edytuj

Języki skryptowe, znaczników edytuj

Argumenty nazwane szeroko są stosowane w językach skryptowych (zobacz niżej: Python), czy w językach znaczników (jak np. HTML). Także składnia wiki stosuje argumenty nazwane.

Przykład kodu zastosowanego na tej stronie z argumentami nazwanymi:

<ref group="uwaga" name="nawias">

Python edytuj

W języku Python implementacja mechanizmu argumentów nazwanych jest szczególnie prosta, co wynika z faktu, że w języku tym lista argumentów jest wbudowanego typu danychsłownika. Oznacza to, że nazwy parametrów są kluczami, a argumenty wartościami w słowniku. Można także tworzyć pozycyjną specyfikację listy argumentów[2].

Składnia[a]:

podprogram(id_par=arg[, id_par2=arg_2 ...])

Visual Basic edytuj

W języku Visual Basic i pochodnych jak VBA, można stosować argumenty nazwane. Po identyfikatorze parametru umieszcza się symbol ":=" i za nim argument nazwany.

Składnia[a][b]:

Call Podprogram(Idf_Param:=Arg_1 [, Idf_Param_2:=Arg_2 [, ...]])

C# edytuj

W języku C# argumenty nazwane stosuje się analogicznie jak w Visual Basicu:[a]

funkcja(Idf_Param: Arg_1 [, Idf_Param_2: Arg_2 [, ...]])

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. a b c nawiasy kwadratowe grupują elementy opcjonalne i nie są częścią definicji
  2. słowo kluczowe Call stosuje się do wywołania procedury, nie ma zastosowania oczywiście do funkcji, jeżeli dla wywołania procedury pominie się słowo Call, listę argumentów nie ujmuje się w nawiasy

Przypisy edytuj

  1. a b John Walkenbach, Excel 2003 PL. Programowanie w VBA., HELION 2004 r., ISBN 837361-504-0
  2. Zanurkuj w Pythonie