Arkadiusz Kołodziejczyk

polski historyk

Arkadiusz Jerzy Kołodziejczyk (ur. 23 kwietnia 1957 w Warszawie, zm. 13 lutego 2011[1]) – polski historyk, doktor habilitowany.

Arkadiusz Jerzy Kołodziejczyk
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1957
Warszawa

Data śmierci

13 lutego 2011

prof. ndzw. dr. hab nauk historycznych
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1990 – nauki historyczne
Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

2004 – nauki historyczne
Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Złoty Medal Za Zasługi dla Pożarnictwa Srebrny Medal Za Zasługi dla Pożarnictwa

Życiorys edytuj

W latach 1964-1972 uczył się w Szkole Podstawowej nr 28 w Warszawie a następnie w Liceum Ogólnokształcącym nr 28 im. Ruy Barbossy. Studia na Wydziale Historycznym UW skończył 11 czerwca 1981[2]. W 1990 r. uzyskał na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii (promotor: prof. dr hab. Józef Ryszard Szaflik). W 2004 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego. Profesor Akademii Podlaskiej w Siedlcach (Wydział Humanistyczny, Instytut Historii). Był promotorem (pięciu) i recenzentem prac doktorskich[3]. Był redaktorem wielu wydawnictw naukowych. Pełnił wiele funkcji społecznych, był członkiem licznych towarzystw naukowych, m.in.: członkiem założycielem i sekretarzem Zarządu Głównego Ludowego Towarzystwa Naukowo-Kulturalnego, członkiem Komisji Historycznej Zarządu Głównego Związku Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej, członkiem Rady Naukowej Mazowieckiego Ośrodka Badań Naukowych, członkiem Rady Muzeum Niepodległości w Warszawie, prezesem Fundacji „Polonia Restituía”, członkiem Polskiego Towarzystwa Etnologii Miasta, Towarzystwa Przyjaciół Legionowa[4].

Specjalność badawcza: dzieje Islamu w Polsce, historia historiografii, historia Mazowsza i Podlasia, historia Polski XX w.[5]

Publikacje książkowe edytuj

  • Cyryl Ratajski 1875-1942 (1986);
  • Historia najnowsza w polskich szkołach wyższych. Informator (1987; oprac. współautor Jarosław Książek);
  • Bitwy i potyczki pod Liwem w powstaniu listopadowym. Luty, kwiecień 1831 (1988);
  • Myśl polityczna Macieja Rataja. Studia i szkice (1990);
  • 120 rocznica urodzin Wincentego Witosa. Warszawa, 22 stycznia 1994 r. (1994; oprac.);
  • Maciej Rataj we wspomnieniach Jerzego Maślanki (1994; oprac.);
  • Bitwa Warszawska Dniem Czynu Chłopskiego 1920-1995 (1995);
  • Węgrów 1863 (1995; współautor Tadeusz Swat);
  • Anatomia mordu politycznego. Akta sprawy o ułaskawienie podpułkownika Zdzisława Jerzego Barbasiewicza (1909-1952) (1997);
  • Drogi do niepodległej. W 80 rocznicę odzyskania niepodległości. Informator o wystawie (1997; współautor Jerzy Wągrodzki; red. Janusz Gmitruk, Andrzej Stawarz);
  • Rozprawy i studia z dziejów Tatarów litewsko-polskich i islamu w Polsce w XVII-XX wieku. W 600-lecie osadnictwa tatarskiego na ziemiach Wielkiego Księstwa Litewskiego (1997);
  • Skazany za szpiegostwo i dywersję : sekretarz Stanisława Mikołajczyka - Paweł Siudak (1905-1972) (1997);
  • Szkice z dziejów prasy podlaskiej (1997);
  • Cmentarze muzułmańskie w Polsce (1998);
  • Liw 1831 (1998);
  • Maciej Rataj o parlamentaryzmie, państwie demokratycznym i sanacji (1998; wstęp, wybór i opracowanie);
  • Jan Siwiec (1891-1961) (1999);
  • Korespondencja przyjaciół : listy Zygmunta Glogera do Tymoteusza Łuniewskiego z lat 1879-1904 (1999);
  • Na drogach ruchu ludowego. Rozprawy i studia (1999);
  • Żołnierska danina życia (1999; współautor Marian Jakubik);
  • Ruch ludowy a Kościół rzymskokatolicki w latach II Rzeczypospolitej (2002);
  • Żołnierska danina życia. Od 1657 roku (2002; współautor Marian Jakubik);
  • Na drogach ruchu ludowego. T. 2, Rozprawy, studia, materiały (2003);
  • Dzieje Korytnicy i ziemi korytnickiej (2007)

Nagrody i wyróżnienia edytuj

Za swoją działalność naukową, dydaktyczną i popularyzatorską był nagrodzony, m.in.:

  • Nagrodą im. Macieja Rataja (1992),
  • Nagrodą „Clio” I stopnia Wydziału Historycznego UW (1999) oraz II nagrodą i Medalem Zygmunta Glogera (2000),
  • Medalem honorowym im. A. Patkowskiego za zasługi dla regionalistyki (2002),
  • Srebrnym i Złotym Medalem „Za zasługi dla Pożarnictwa”,
  • Medalem „Za zasługi dla gminy Liw” (2004),
  • Medalem „90-lecia nadania praw miejskich Wołominowi” (2009),
  • Medalem im. ks. Aleksandry Ogińskiej za zasługi dla siedleckiej humanistyki (2009).

Otrzymał również Honorowe obywatelstwo gminy Korytnica (2009) oraz m.in. odznakę: „Za zasługi dla Węgrowa” (2004)[4].

Przypisy edytuj

  1. Zmarł profesor Kołodziejczyk. Dawny Wołomin, 2011-02-13. [dostęp 2011-02-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-04)].
  2. Emil Noiński, Jacek Emil Szczepański, KOŁODZIEJCZYK Arkadiusz Jerzy (1957-2011), historyk, badacz dziejów Polski, ruchu ludowego, Mazowsza i Podlasia, islamu w Polsce, Kościoła katolickiego oraz historii historiografii, profesor Instytutu Historii Akademii Podlaskiej w Siedlcach. [online], slownik-biograficzny.uph.edu.pl [dostęp 2023-06-09].
  3. Emil Noiński, Jacek Emil Szczepański, Profesor Arkadiusz Kołodziejczyk (1957 – 2011), [w:] Na ścieżkach mazowieckiej i podlaskiej krainy. Księga poświęcona pamięci Profesora Arkadiusza Kołodziejczyka, praca zbiorowa pod redakcją T. Skoczka, Warszawa 2015, s. 9-16. http://mbc.cyfrowemazowsze.pl/publication/32455
  4. a b Rafał Dmowski. Pro Memoria: Śp. prof. nzw. dr hab. Arkadiusz Kołodziejczyk (1957-2011). „Szkice Podlaskie”. 17, 2009. 
  5. Dr hab. Arkadiusz Jerzy Kołodziejczyk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2011-02-13].[martwy link]

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj