Awanbek, dziób montażowy – lekka konstrukcja pomocnicza wykorzystywana podczas budowy mostów. W tej roli najczęściej wykorzystywane są kratownice lub blachownice stalowe[1].

Nasuwane przęsło z zamontowanym awanbekiem

Budowa mostów metodą nasuwania podłużnego polega na przesuwaniu gotowej konstrukcji mostu z przyczółka na kolejne podpory. W trakcie nasuwania pierwsze przęsło pracuje jako wspornik, co wiąże się z występowaniem w nim momentów zginających o innej wielkości i znaku niż w fazie trwałej[2][3]. Awanbek pozwala na oparcie przęsła na podporze, co znacząco zmniejsza moment zginający, a co za tym idzie – naprężenia w przęśle. Do osiągnięcia podobnego efektu można użyć tymczasowego masztu z odciągami[1].

Pierwszy raz to rozwiązanie zastosowano w budowie mostu przez rzekę Caroní w Wenezueli w latach 1962-1964[3].

Awanbeki wykorzystywano w budowie licznych mostów, między innymi Mostu Marii Skłodowskiej-Curie[4] oraz Siekierkowskiego[2] w Warszawie.

Przypisy edytuj

  1. a b Tomasz Miłaszewski: Awanbek – Mostopedia – Encyklopedia Mostów. [dostęp 2010-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-08)].
  2. a b Marek Łagoda: Metoda nasuwania podłużnego w montażu mostów podwieszonych o konstrukcji zespolonej. inżynieria.com, 2006-08-25. [dostęp 2010-11-15].
  3. a b Reinhard Maurer. SPANNBETONBRÜCKEN. „TIEFBAU”, s. 574-582, 10 2005. (niem.). 
  4. Nasuwanie konstrukcji stalowej Most Północny Warszawa. 2010-02-19. [dostęp 2010-11-15].