Bajbuza

polski herb szlachecki

Bajbuza (Baybuza) – herb szlachecki.

Bajbuza
Ilustracja
Typ herbu

szlachecki

Alternatywne nazwy

Baybuza

Pierwsza wzmianka

1590

Opis herbu

edytuj

Opis zgodnie z regułami blazonowania:

W polu czerwonym strzała srebrna żeleźcem w dół, przeszywająca głowę węża złotego, który jest okręcony wokół całej strzały. Pod strzałą trzy srebrne grzyby dwa nad jednym.

Brak informacji o klejnocie.

Labry czerwone, podbite złotem.

Strzała na dół żelezcem obrócona, przeszywająca głowę węża na wylot, który się na około strzały okręcił, że piór jej ogonem się dotyka. Strzała ta utkwiona pomiędzy trzema grzybami, z tych jeden przed żelezcem strzały, drugie po jednemu z obydwóch stron w polu czerwonem[1].

Najwcześniejsze wzmianki

edytuj

W 1590 herb otrzymał Tatar Hrybunowicz.

Herbowni

edytuj

Ambrożewicz, Bajbuza, Baybuza, Beńkuński, Hrybunowicz, Kostrowski, Strybunowicz, Wojnicz[2].

Znani herbowni

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Hipolit Stupnicki: Herbarz Polski i imionospis zasłużonych w Polsce ludzi. T. 1. Lwów: Kornel Piller, 1855, s. 19.
  2. Dźmitry Matviejčyk: Herboŭnik biełaruskaj šlachty. T. 3. Miensk: Беларусь, 2014, s. 385-389. ISBN 978-985-01-1095-4. (biał.). (pol.)
  3. a b Paweł Ambrożewicz: Pamięć jest powinnością naszą i bogactwem. Balneologia Polska, 2006-02-10. [dostęp 2017-01-08]. (pol.).
  4. Paweł Ambrożewicz (24.06.1929 - 14.12.2009). Biblioteka Nauki, 2009. [dostęp 2017-01-08]. (pol.).
  5. rodzina Filińskich: Nekrolog - dr hab. n. ekon. mgr inż. chem. harcmistrz Paweł Ambrożewicz. nekrologi.wyborcza.pl, 2009-12-17. [dostęp 2017-01-08]. (pol.).