Barbara Felicka
Barbara Lucyna Felicka z d. Kunicka (ur. 5 grudnia 1953 w Warszawie) – polska etnografka, działaczka opozycji w PRL, współpracowniczka KOR[1].
![]() Barbara Felicka w 1994 roku | |
Imię i nazwisko urodzenia |
Barbara Kunicka |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
5 grudnia 1953 |
Zawód, zajęcie | |
Odznaczenia | |
![]() |
Córka Franciszka Kunickiego i Krystyny z domu Frąckowiak. W liceum (w latach 1968–1972 uczęszczała do VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie, w którym uzyskała maturę[2]) była harcerką w „Czarnej Jedynce”. Ukończyła studia etnograficzne na Wydziale Historii Uniwersytetu Warszawskiego w 1977 roku. W czasie studiów – wraz ze znajomymi z „Czarnej Jedynki” – zaangażowała się w pomoc osobom represjonowanym w wyniku zajść w Ursusie w czerwcu 1976 roku.
W czasie studiów poznała innych działaczy opozycji demokratycznej, m.in. Elżbietę Regulską i Alinę Całą. Wraz z nimi uczestniczyła w wielu działaniach opozycyjnych, m.in. – wraz z Witoldem Łuczywo i Elżbietą Regulską w 1977 roku – drukowała podziemnego „Robotnika”.
Uczestniczyła też w innych działaniach, jak przepisywanie na maszynie pierwszych komunikatów KOR, składanie Biuletynu Informacyjnego KSS „KOR”, kolportaż niezależnych czasopism. Była także członkiem zespołu redakcyjnego pisma Niezależnego Ruchu Chłopskiego „Placówka”.
W latach 1988–1989 bibliotekarka w Bibliotece Narodowej[1]. Po 1989 r. pracowała m.in. w redakcji „Zeszytów Literackich”, później w „TCH” i w „McCann Erickson”. Obecnie jest członkinią zarządu Fundacji Pomocy Dzieciom Niepełnosprawnym „Hipoterapia”.
W dniu 13 grudnia 2011 roku Prezydent RP Bronisław Komorowski po postanowieniu z 5 grudnia 2011 roku odznaczył Barbarę Felicką Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w pracy zawodowej, publicznej i społecznej, za popularyzowanie wiedzy o najnowszej historii Polski”[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Barbara Lucyna Kunicka (obecnie Felicka). encysol.pl. [dostęp 2020-12-13].
- ↑ Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1972. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2020-12-13].
- ↑ M.P. z 2012 r. poz. 394