Barbara Sowa
Barbara Janina Sowa z domu Gettel pseud. „Basia” (ur. 26 czerwca 1918 w Warszawie) – polska działaczka konspiracji niepodległościowej w czasie II wojny światowej, uczestniczka powstania warszawskiego[1].
Życiorys
edytujUrodziła się 26 czerwca 1918 jako córka działacza politycznego Pawła Gettela oraz Eugenii z domu Wysockiej, pracującej w Narodowym Banku Polskim[2]. Do wybuchu II wojny światowej była studentką Szkoły Głównej Handowej w Warszawie[1].
25 stycznia 1940 wstąpiła do Związku Walki Zbrojnej. Działała w Sanitariacie IV Obwodu „Grzymała” (Ochota) Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej. Podczas okupacji niemieckiej odbyła konspiracyjne kursy pielęgniarskie oraz tajną praktykę szpitalną. Podczas powstania warszawskiego była patrolową plutonu 404 w IV Obwodzie „Grzymała”, a następnie działała na terenie tzw. Reduty Kaliskiej współorganizując tymczasowy szpital w piwnicach zdobytego przez powstańców, gmachu Polskiego Monopolu Tytoniowego przy ul. Kaliskiej 1. Po upadku Ochoty, przebywała w obozie na tzw. „Zieleniaku”, skąd została skierowana do Dulagu w Pruszkowie (zbiegła w trakcie transportu i przedostała sie do Milanówka)[1].
Od listopada 1945 mieszka we Wrocławiu. Pracowała w Pafawagu, następnie w Zakładach Energetycznych Okręgu Dolnośląskiego i Zakładzie Energetycznym Wrocław. Do emerytury prowadziła bibliotekę w Ośrodku Informacji Technicznej i Ekonomicznej[2].
26 czerwca 2024 obchodziła 106 urocziny. Jest najstarszą żyjącą uczestniczką powstania warszawskiego[2].
Wybrane odznaczenia
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ a b c Barbara Janina Gettel. 1944.pl. [dostęp 2024-07-22].
- ↑ a b c Barbara Sowa z Wrocławia skończyła 106 lat. Jest najstarszą uczestniczką powstania warszawskiego. wroclaw.pl. [dostęp 2024-07-22].