Baroque pop
|
Ten artykuł od 2016-05 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Baroque pop, chamber pop lub baroque rock – gatunek muzyczny, który wykształcił się w latach 60. w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych. Łączy w sobie elementy popu, rocka oraz muzyki poważnej epoki baroku. Występuje w nim bogata orkiestracja.
Pochodzenie | |
---|---|
Czas i miejsce powstania |
lata 60., USA i Wielka Brytania |
Instrumenty |
gitara elektryczna, gitara basowa, perkusja, róg, instrumenty strunowe, klawesyn |
Największa popularność |
późne lata 60., w latach 70. spadek popularności, powrót w 1. dekadzie XXI w. |
Gatunki pokrewne |
rock progresywny, art rock, rock psychodeliczny, pop psychodeliczny, sunshine pop |
Podgatunki powstałe z połączenia z innym stylem muzycznym | |
rock eksperymentalny |
Szczególną popularność gatunek zyskał pod koniec lat 60. Wtedy gatunek reprezentowały zespoły takie, jak: The Beach Boys (szczególnie Pet Sounds), The Beatles (era Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band), The Moody Blues, Love, The Kinks, Roy Wood, a nawet Bee Gees (Odessa). Z gatunkiem związany był producent Phil Spector. Do powrotnego zainteresowania gatunkiem doszło pod koniec lat 90. za sprawą zespołów: Belle and Sebastian, Regina Spektor i The Divine Comedy.
Przedstawiciele gatunku edytuj
Lata 60. edytuj
Nick Drake, Love, Scott Walker, The Beatles, The Byrds, The Kinks, The Rolling Stones.
Lata 90. i 1. dekada XXI w. edytuj
Antony and the Johnsons, Arcade Fire, Belle and Sebastian, Bon Iver, Broken Social Scene, Fleet Foxes, Neutral Milk Hotel, Regina Spektor, The Decemberists, The Divine Comedy, Kalafina.