Bekim Sejranović
Bekim Sejranović (ur. 30 kwietnia 1972 w Brczku, zm. 21 maja 2020 w Banja Luce) – bośniacki pisarz i tłumacz.
| Data i miejsce urodzenia |
30 kwietnia 1972 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
21 maja 2020 |
| Zawód, zajęcie |
pisarz |
| Alma Mater | |
| Uczelnia | |
| Strona internetowa | |
Edukacja edytuj
Urodził się 30 kwietnia 1972 w Brczku, gdzie ukończył siedem klas szkoły podstawowej. Ósmą klasę skończył w Bosanskiej Gradišce, a w 1985 roku rozpoczął naukę na kierunku nautyka w średniej szkole morskiej w Bakarze. Po zdaniu matury studiował przez rok na wydziale morskim uniwersytetu w Rijece, a następnie rozpoczął studia literaturoznawcze na tym uniwersytecie. W 1993 roku przeprowadził się do Oslo, a sześć lat później uzyskał tytuł magistra literatury jugosłowiańskiej.
Praca oraz kariera pisarska edytuj
Publikował w kilku chorwackich magazynach, „Nacional”, „Quorum” i „Rival”, a także w wydawanym w Norwegii piśmie „Bosanska pošta”[1]. W latach 2001–2006 był wykładowcą uniwersytetu w Oslo[2]. Od 2000 roku pracował także jako tłumacz sądowy i literacki[3], a także uczył obcokrajowców języka norweskiego[2]. Napisał biografię Janko Policia Kamova, zatytułowaną Modernizam u romanu Isušena kaljuža Janka Polića Kamova[4], opowiadania Fasung (2002), a także powieści Nigdje, niotkuda (2008), Ljepši kraj (2010), Sandale (2013), Tvoj sin Hucklbery Finn (2015) i Dnevnik jednog nomada (2017)[3]. W tej ostatniej pisał[5]:
Stranac sam i u Sloveniji, i u Hrvatskoj i u Bosni ili bilo gde drugo na svetu - u večnom egzilu"
Jestem obcokrajowcem zarówno w Słowenii, jak i w Chorwacji, Bośni oraz wszędzie indziej na świecie - na wiecznym wygnaniu"
W 2009 roku za powieść Nigdje, niotkuda otrzymał nagrodę Mešy Selimovicia[2], najbardziej prestiżową nagrodę literacką na Bałkanach[5]. Jego teksty były tłumaczone m.in. na język norweski, angielski, polski, francuski, bułgarski, włoski i czeski. Sam przetłumaczył także kilka książek z języka norweskiego[2], autorstwa Ingvara Ambjørnsena, Josteina Gaardera i Frode Gryttena[1]. W 2016 roku był jurorem festiwalu filmowego w Splicie[6][7].
Życie prywatne edytuj
Trzykrotnie się rozwodził. Miał dwie córki[5]: Katję i Iskrę[2]. Zmarł 21 maja 2020 w Banja Luce[2] po krótkiej chorobie[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Svein Mønnesland: Bekim Sejranović. Store norske leksikon. [dostęp 2022-05-28]. (norw.).
- ↑ a b c d e f Bekim Sejranović. Glas kulture, 2021-04-30. [dostęp 2022-05-24]. (bośn.).
- ↑ a b c Nakon teške bolesti preminuo književnik Bekim Sejranović.... 24sata, 2020-05-21. [dostęp 2022-05-24]. (chorw.).
- ↑ Bekim Sejranović. Words Without Borders. [dostęp 2022-05-24]. (ang.).
- ↑ a b c Bekim Sejranović, „stranac u Sloveniji, u Hrvatskoj, u Bosni i bilo gdje drugo na svijetu". Vijesti, 2022-05-21. [dostęp 2022-05-24]. (czarnog.).
- ↑ Marko Njegić: Bekim Sejranović: Filmovi bi trebali ići ispred vremena. Slobodna Dalmacija, 2016-09-14. [dostęp 2022-05-24]. (chorw.).
- ↑ U 48. godini umro Bekim Sejranović, jedan od najčitanijih BiH književnika, studirao je u Rijeci, magistrirao u Oslu, pamte ga i Splićani. Slobodna Dalmacija, 2020-05-21. [dostęp 2022-05-24]. (chorw.).