Białobłocki

herb szlachecki

Białobłocki (Białynia odmiana Białobłocki, Białobłocki (a)) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Białynia.

Białobłocki vel Białynia

Opis herbu

W polu czerwonym podkowa barkiem w dół, w niej krzyż kawalerski złoty, nad nią strzała srebrna.

W klejnocie nad hełmem w koronie trzy pióra strusie.

Herb różni się zatem od Białyni jedynie tynkturą pola i ilością piór w klejnocie.

Najwcześniejsze wzmianki

Nieznana geneza odmiany.

Herbowni

Białobłocki.

Zobacz też

Białobłocki - odmiana Ogończyka

Bibliografia

Samuel Orgelbrand: Encyklopedia Powszechna. Warszawa: 1898.
Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne

Herb Białobłocki z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
Herb Białobłocki w serwisie Genealogia dynastyczna. genealogia.grocholski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)].

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Białobłocki&oldid=72898215”