Bir al-Maksur (hebr. ביר אל-מכסור, arab. بئر المكسور; ang. Bir al-Maksur) – samorząd lokalny położony w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.

Bir al-Maksur
‏ביר אל-מכסור‎
‏بئر المكسور‎
Ilustracja
Widok na Bir al-Maksur
Państwo

 Izrael

Dystrykt

Północny

Poddystrykt

Akka

Powierzchnia

4,554 km²

Wysokość

250 m n.p.m.

Populacja (2011)
• liczba ludności
• gęstość


7954
1747 os./km²

Nr kierunkowy

+972 4

Kod pocztowy

17925

Położenie na mapie Dystryktu Północnego
Mapa konturowa Dystryktu Północnego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Bir al-Maksur”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, u góry znajduje się punkt z opisem „Bir al-Maksur”
Ziemia32°46′38,09″N 35°13′15,24″E/32,777247 35,220900
Strona internetowa

Położenie

edytuj

Miejscowość Bir al-Maksur jest położona na wysokości 250 m n.p.m. na wzgórzach zamykających od zachodu Dolinę Bejt Netofa w Dolnej Galilei na północy Izraela. Na północy wznoszą się wzgórza Har Channaton (334 m n.p.m.) i Giwat Michman (288 m n.p.m.). Na wschód od miejscowości znajduje się zbiornik retencyjny Eszkol. W 1964 roku wybudowano kanał wodociągowy Mekorot, który doprowadza do niego wodę z jeziora Tyberiadzkiego. Otwarty kanał ma długość 17 km, szerokość wynosi 19,4 metra, szerokość dna 12 metrów i głębokość 2,6 metra. Zbiornik retencyjny Eszkol składa się w rzeczywistości z dwóch oddzielnych zbiorników, w których woda jest oczyszczana i sprawdzana przed transportem na południe kraju na pustynię Negew[1]. W jej otoczeniu znajdują się miasto Szefaram, miejscowości Ka’abije-Tabbasz-Hajajre, I’billin i Kefar Maneda, kibuce Harduf, Channaton i ha-Solelim, wioski komunalne Allon ha-Galil, Adi, oraz wioski arabskie Sawaid Chamrija, Dumajda.

Bir al-Maksur jest położone w Poddystrykcie Akki, w Dystrykcie Północnym Izraela.

Demografia

edytuj

Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w 2011 roku w Bir al-Maksur żyło prawie 8 tys. mieszkańców, z czego prawie wszyscy Arabowie muzułmanie. Wskaźnik wzrostu populacji w 2011 roku wynosił 2,6%. Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych średnie wynagrodzenie pracowników w Bir al-Maksur w 2009 roku wynosiło 4092 ILS (średnia krajowa 7070 ILS)[2][3].

Populacja pod względem wieku (2010)
Wiek (w latach) Procent populacji w %
0 – 4 12,4
5 – 9 12,4
10 – 14 11,7
15 – 19 10,6
20 – 29 17,0
30 – 44 19,4
45 – 59 11,6
60 – 64 1,2
65 – 3,8


Źródło danych: Central Bureau of Statistics.

Historia

edytuj

Na przełomie XIX i XX wieku w rejonie tym znajdowały się tymczasowe obozowiska koczowniczych plemion beduińskich. W wyniku I wojny światowej w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków. Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 w sprawie podziału Palestyny przyznawała ten rejon państwu arabskiemu[4]. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny na początku 1948 roku w okolicy tej stacjonowały siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej, które paraliżowały żydowską komunikację w całym obszarze Galilei. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej Izraelczycy przeprowadzili operację Hiram, i w październiku 1948 roku zajęli ten obszar. Po wojnie podjęto działania przymusowego osiedlania koczowniczych plemion beduińskich. W rejonie tym w 1950 roku powstały cztery beduińskie wioski – Bir al-Maksur, Awabida, Mukman i HaSnija – nazwane od klanów, które w nich zamieszkały[5]. Pomimo to, Bir al-Maksur została oficjalnie uznana za wioskę dopiero w 1975 roku. Umożliwiło to jej dalszy rozwój i w 1990 roku uzyskała status samorządu lokalnego[6].

Nazwa miejscowości w języku arabskim oznacza Mocno Złamane. Istnieją dwie wersje tłumaczenia pochodzenia tej nazwy. Pierwsza odnosi się do studni położonej u podnóża wzgórza, na którym znajduje się wieś. Podczas zimowej pory deszczowej ściany muru studni zostały zniszczone pod naporem wody lokalnej powodzi. Drugie tłumaczenie mówi, że w okresie Mandatu Palestyny przy studni pośliznął się brytyjski oficer, który złamał nogę[6].

Symbole

edytuj

Herb miejscowości został oficjalnie opublikowany w marcu 1996 roku. Ma on kształt tarczy, w której podstawie umieszczono nazwę miejscowości pisaną w języku arabskim. Po jej bokach znajdują się kłosy pszenicy, reprezentujące znaczenie rolnictwa w lokalnej gospodarce. Wewnątrz herbu umieszczono wizerunki gałązek oliwnych, meczetu, namiotów i palm. Powyżej widnieje nazwa miejscowości w języku hebrajskim[6].

Polityka

edytuj

Siedziba władz samorządowych znajduje się w północnej części miejscowości.

Architektura

edytuj

Miasteczko posiada typową arabską architekturę, charakteryzującą się ciasną zabudową i wąskimi, krętymi uliczkami. Zabudowa powstawała bardzo chaotycznie, bez zachowania jakiegokolwiek wspólnego stylu architektonicznego.

Kultura

edytuj

W miejscowości znajduje się dom kultury z biblioteką publiczną.

Edukacja i nauka

edytuj

W miejscowości znajdują się 4 szkoły, w tym 3 podstawowe. W 2010 roku uczyło się w nich 2,1 tys. uczniów, w tym prawie 1,2 tys. w szkołach podstawowych. Średnia uczniów w klasie wynosiła 30.

Sport i rekreacja

edytuj

W północnej części miasta znajduje się boisko do piłki nożnej. Mniejsze boiska oraz sale sportowe są zlokalizowane przy szkołach.

Gospodarka

edytuj

Podstawą lokalnej gospodarki pozostaje rolnictwo, chociaż coraz większą rolę odgrywają usługi i handel. Wielu mieszkańców pracuje w okolicznych strefach przemysłowych.

Transport

edytuj

Z miejscowości wyjeżdża się na południe na drogę ekspresową nr 79, którą jadąc na północny zachód dojeżdża się do miasta Szefaram, lub jadąc na południowy wschód dojeżdża się do węzła z drogą ekspresową nr 77.

Przypisy

edytuj
  1. Shmuel Kantor: The National Water Carrier. [w:] University of Haifa [on-line]. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).
  2. Dane statystyczne Bir al-Maksur. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2013-03-16]. (hebr.).
  3. Welcome To Bir al-Maksura. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).
  4. Oficjalna mapa podziału Palestyny opracowana przez UNSCOP. [w:] United Nations [on-line]. 1948. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).
  5. Bir al-Maksur. [w:] Bet Alon [on-line]. [dostęp 2013-03-16]. (hebr.).
  6. a b c Dov Gutterman: Mo’atza Mekomit Bir El-Maksur. [w:] Flags Of The World [on-line]. 2007-06-23. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj