Bitwa pod Ipsos – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 301 p.n.e. i było kluczowym momentem czwartej wojny diadochów (302–301 p.n.e.). Bitwa zakończyła się zwycięstwem wojsk koalicji (Kassander, Lizymach, Seleukos – 64 000 piechoty, 10 500 jazdy i 400 słoni oraz 120 wozów uzbrojonych w kosy) nad siłami Antygona i jego syna Demetriusza (70 000 piechoty, 10 000 jazdy i 75 słoni).

Bitwa pod Ipsos
IV wojna diadochów 302 p.n.e. - 301 p.n.e.
Ilustracja
Frygia, Turcja
Czas

301 p.n.e.

Miejsce

Frygia

Terytorium

Frygia

Wynik

zwycięstwo Kassandra, Lizymacha i Seleukosa

Strony konfliktu
Antygonidzi Macedończycy
Seleucydzi
Dowódcy
Antygon
Demetriusz
Prepelaos
Lizymach
Seleukos
Plejstarchos
Siły
70 000 piechoty,
10 000 jazdy,
75 słoni
64 000 piechoty,
10 500 jazdy,
400 słoni,
100 rydwanów
Straty
nieznane nieznane
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
38,950000°N 30,990000°E/38,950000 30,990000
Królestwa Antygona i jego rywali przed bitwą pod Ipsos ok. 303 p.n.e.
Państwo Seleucydów (kolor żółty) po bitwie pod Ipsos (301 p.n.e.)

W starciu otwierającym bitwę zwycięstwo odniósł Demetriusz, lecz zbyt zapamiętale ścigał przeciwnika i wystawił w ten sposób skrzydło swojej falangi na atak słoni Seleukosa oraz konnej gwardii królewskiej. Skrzydło falangi Antygona przeszło na stronę koalicjantów, a reszta jego sił uległa rozbiciu. Osiemdziesięcioletni Antygon padł na polu bitwy, a zwycięzcy podzielili jego królestwo.

Skutki bitwy

edytuj

Zwycięzcy podzielili między siebie imperium Antygona:

  • Seleukos przejął: Syrię, północną Fenicję, północną Mezopotamię i wschodnią Azję Mniejszą
  • Ptolemeusz: Palestynę, południową Fenicję i Cypr
  • Lizymach: Zachodnią Azję Mniejszą
  • Kassander: Środkową Grecję z Wyspami Egejskimi

Bibliografia

edytuj
  • Édouard Will, Le Monde hellénistique ,Le monde grec et l'Orient, PUF, 1975