Bitwa pod Jaksicami (1944)

Bitwa pod Jaksicami – zwycięska bitwa partyzancka stoczona 5 sierpnia 1944 roku w czasie blokady szosy pod Jaksicami przez oddziały Armii Krajowej, przeciw niemieckiej jednostce Feldjägerkorps uczestniczącej w akcji likwidacji Republiki Pińczowskiej[1].

Bitwa pod Jaksicami
II wojna światowa
Czas

5 sierpnia 1944

Miejsce

Jaksice i teren wokół miejscowości

Terytorium

Polska pod okupacją III Rzeszy (Generalne Gubernatorstwo)

Przyczyna

likwidacja Republiki Pińczowskiej

Wynik

zwycięstwo oddziałów partyzanckich

Strony konfliktu
 Polskie Państwo Podziemne  III Rzesza
Dowódcy
Stanisław Padło Willi Wehrmeier
Siły
4 batalion 120 Pułku Piechoty AK Ziemi Pińczowskiej oddziały Feldjägerkorps
Straty
3 zabitych 2 rannych,
4 wziętych do niewoli,
1 samolot,
2 samochody ciężarowe,
1 samochód osobowy,
2 motocykle
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia50°08′43,8000″N 20°30′41,4000″E/50,145500 20,511500

Przebieg bitwy edytuj

Uprzedzając niemieckie działania zmierzające do likwidacji Republiki Pińczowskiej 5 sierpnia rano oddział ze 120 pułku AK zablokował szosę prowadzącą z Krakowa na Sandomierz w miejscowości Jaksice. Podążająca tą drogą z kierunku Krakowa zmotoryzowana kolumna Feldjägerkorps dowodzona przez mjr. Willego Wehrmeiera wpadła w zastawioną zasadzkę. Kolumna zatrzymana przez zaporę z bron została zasypana ogniem przez partyzantów z oddziału Juliana Słupika. Po krótkiej walce Niemcy wycofali się.

Wieczorem ponowili jednak atak, do którego użyli oprócz dwóch kompanii wojska dwa wozy pancerne i dwa samoloty. W czasie walki jeden z samolotów został uszkodzony i musiał lądować koło wsi Słonowice. Tam samolot został przejęty i zniszczony przez jeden z oddziałów AK[2].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

  • Andrzej Kozera, Zdzisław Antolski: Republika Pińczowska 1944. Kielce: ZPW "U Poety", 2002.
  • Władysław Ważniewski: Walki partyzanckie nad Nidą 1939-1945. Warszawa: MON, 1975.