Blondynek
Blondynek[1] – fragmentarycznie zachowana marmurowa rzeźba grecka z okresu archaicznego. Znajduje się w zbiorach Muzeum Akropolu w Atenach[2].
| |
| Data powstania |
490–480 p.n.e. (?) |
|---|---|
| Medium | |
| Wymiary |
0,245 m |
| Miejsce przechowywania | |
| Lokalizacja | |
Rzeźba wykonana została z marmuru paryjskiego[2]. Tradycyjnie datowana jest na około 490–480 p.n.e.[1] i może pochodzić sprzed zniszczenia Akropolu przez Persów[2], chociaż część badaczy sugeruje datację młodszą o około 10 lat. Zachowały się jedynie głowa i biodra posągu[1]. Głowę odnaleziono w północnej części ateńskiego Akropolu w 1887 roku, w trakcie prac archeologicznych prowadzonych przez Panajotisa Kawadiasa. Dolny fragment rzeźby odkopano w 1896 roku[2].
Cechująca się wysokimi walorami artystycznymi[1] głowa posągu mierzy 0,245 m wysokości[2] i przedstawia oblicze młodzieńca[1][2]. Blondynek lekko opuszcza i przechyla w bok głowę, a na jego licu widoczny jest nastrój melancholijnego zamyślenia[1]. Na włosach zachowały się ślady żółtej farby, którym rzeźba zawdzięcza swoją nazwę[1][2]. Zgodnie z hipotezą wysuniętą przez Evelyn Byrd Harrison Blondynek jest przedstawieniem Tezeusza lub Apolla[2]. Adolf Furtwängler autorstwo rzeźby przypisywał Hegiasowi[2]. Na podstawie podobieństw stylistycznych uznaje się ją za dzieło artysty, który wykonał także Korę nadąsaną[1][2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h Ewdoksia Papuci-Władyka: Sztuka starożytnej Grecji. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 129. ISBN 83-01-13525-5.
- ↑ a b c d e f g h i j Encyclopedia of the History of Classical Archaeology. Edited by Nancy Thomson de Grummond. London: Routledge, 1996, s. 163. ISBN 1-884964-80-X.