Bock (herb szlachecki)
Bock I – śląski i inflancki herb szlachecki.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/98/Bock_I_POL_COA.svg/200px-Bock_I_POL_COA.svg.png)
Opis herbu
edytujOpis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
W polu srebrnym na murawie wspięty jeleń czerwony.
W klejnocie nad hełmem w zawoju czerwono-srebrnym pół takiegoż jelenia.
Labry czerwone podbite srebrem.
W Herbarzu śląskim Leonharda Dorsta w herbie brak murawy oraz zawoju na hełmie[2].
Najwcześniejsze wzmianki
edytujNieznana geneza herbu. Wymieniają go herbarze Baltisches Wappenbuch i herbarz śląski Dorsta.
Herbowni
edytujHerb ten był herbem własnym, toteż do jego używania uprawniony jest tylko jeden ród herbownych:
Bock.
Przypisy
edytuj- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
- ↑ Leonhard Dorst: Schlesisches Wappenbuch oder die Wappen des Adels im Souverainen Herzogthum Schlesien der Grafschaft Glatz und der Oberlausitz.. T. 1. Görlitz: G. Heinze, 1847, s. tabl. 54.
Bibliografia
edytuj- Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897-1906, s. 25.