Bogdan Banasiak
Bogdan Banasiak – polski filozof, tłumacz, muzyk i dziennikarz, absolwent Kulturoznawstwa oraz Filozofii na Uniwersytecie Łódzkim[1], profesor Uniwersytetu Łódzkiego w Instytucie Filozofii[2]. Popularyzator myśli markiza de Sade, Jaquesa Derridy oraz Gillesa Deluze.
| doktor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: filozofia | |
| Alma Mater | |
|---|---|
| Doktorat | |
| Habilitacja |
2006 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
Życiorys edytuj
W 1980 ukończył Kulturoznawstwo ze specjalizacją teatrologiczną na Uniwersytecie Łódzkim, a w 1984 Filozofię. W latach 1984-91 pracował w Studium Filozofii Politechniki Łódzkiej, gdzie wykładał historię filozofii i estetykę. W latach 1992-2008 pracował w Instytucie Filozofii (Katedra Filozofii Współczesnej) na Uniwersytecie Łódzkim[3].
W 1993 obronił na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego stopień doktora. Jego promotorem był Stefan Morawski, natomiast praca doktorska nosiła tytuł: Filozofia „końca filozofii". Dekonstrukcja Jaquesa Derridy i nomadologia Gillesa Deleuze'a[4]. W 1995 opublikował pierwszą polską monografię poświęconą francuskiemu filozofowi Jacques Derridazie Filozofia „końca filozofii“. Dekonstrukcja Jacques'a Derridy. Inicjator, redaktor, tłumacz i komentator krytycznego wydania dzieł markiza de Sade'a: Sto dwadzieścia dni Sodomy, czyli Szkoła libertynizmu (1996); Pisma polityczne (1997)[5][6]. Tłumaczył również (często wspólnie z Krzysztofem Matuszewskim) dzieła takich filozofów jak Michel Foucault[7], Jean-François Lyotard[8], Gilles Deleuze[9], Antonin Artaud[10].
Inicjator i prezes nieoficjalnego Towarzystwa im. Markiza de Sade założonego w 1989. Współtwórcza i dyrektor Festiwalu Filozofii[11] oraz Nietzsche seminarium (razem z Cezarym Wodzińskim i Pawłem Pieniążkiem[12]). Od 2010 przewodniczący Komitetu Redakcyjnego (w skład którego wchodzą najwybitniejsi polscy nietzscheaniści) przygotowywanej edycji Dzieł wszystkich Friedricha Nietzschego[13][14]. Od 2011 jest redaktorem serii wydawniczej „Filozofia francuska” w Wydawnictwie Officyna[15]. Razem z Tomaszem Sieczkowskim redagował Pierwsze dwa numery czasopisma „Hybris"[16].
W 2006 uzyskał habilitację pracą Filozofia integralnej suwerenności. Zarys systemu Markiza de Sade[17]. W tym samym roku została wydana jako książka przez Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego[18].
Kariera muzyczna i dziennikarska edytuj
Przez wiele lat grał na perkusji i gitarze basowej, występował m.in. w pierwszym składzie grupy Rendez-Vous, której był współzałożycielem. W latach 1992-1994 pracował jako kierownik redakcji muzycznej w stacji telewizyjnej „Tele 24". Działał tam m.in. jako realizator oraz prezenter programu muzycznego „Rock w Łodzi"[19]. Jako dziennikarz muzyczny w latach 1994-1996 pisał również dla „Dziennika Łódzkiego"[3].
Jest współzałożycielem firmy fonograficznej "Music Voice"; W 1996 był redaktorem programowym radia "Kiks". Napisał wiele tekstów dla różnych wykonawców, m.in. dla Bronisława Opałko oraz zespołu Krótkie Spięcie[3].
W latach 2000-2009 współpracował z Ziemowitem Kosmowskim w reaktywowanym zespole Rendez-Vous[3].
Publikacje edytuj
- Filozofia „końca filozofii". Dekonstrukcja Jaquesa Derridy i nomadologia Gillesa Deleuze'a (1995)
- Integralna potworność Markiz de Sade Filozofia libertynizmu czyli konsekwencje śmierci Boga (2006)
- Filozofia integralnej suwerenności. Zarys systemu Markiza de Sade (2006)
- Słońce ekstazy, noc melancholii Rzecz o Raymondzie Rousselu (2007)
- Nietzsche a tradycja antyczna (razem z Pawłem Pieniążkiem, 2012)
Przypisy edytuj
- ↑ Filozofia \"końca filozofii\". Dekonstrukcja Jacquesa Derridy | Antykwariat Atticus [online], www.atticus.pl [dostęp 2024-01-31].
- ↑ Bogdan Banasiak [online], www.uni.lodz.pl [dostęp 2024-01-31] (pol.).
- ↑ a b c d Bogdan Banasiak [online], web.archive.org, 29 lipca 2013 [dostęp 2024-01-31] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-29] (pol.).
- ↑ Filozofia "końca filozofii". Dekonstrukcja Jaquesa Derridy i nomadologia Gillesa Deleuze'a w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2024-01-31].
- ↑ Bogdan Banasiak [online], Nowa Orgia Myśli [dostęp 2024-01-31] (pol.).
- ↑ Skandalista czy myśliciel [online], Archiwum Rzeczpospolitej, 16 grudnia 1996 [dostęp 2024-01-31] (pol.).
- ↑ Marka Kwieka (red.), „Nie pytajcie mnie, kim jestem...” Michel Foucault dzisiaj, Wydawnictwo Naukowe Instytutu Filozofii Uniwersytetu Adama Mickiewicza, 1998, ISBN 83-7092-039-X (pol.).
- ↑ Poróżnienie [online], wuj.pl [dostęp 2024-01-31] (pol.).
- ↑ Nietzsche, Wydawnictwo Officyna, ISBN 978-83-62409-22-8 [dostęp 2024-01-31] (pol.).
- ↑ Heliogabal albo anarchista ukoronowany, Wydawnictwo Officyna, ISBN 978-83-66511-33-0 [dostęp 2024-01-31] (pol.).
- ↑ Bogdan Banasiak [online], Wydawnictwo Officyna [dostęp 2024-01-31] (pol.).
- ↑ Nietzsche seminarium [online], Wydawnictwo Officyna [dostęp 2024-01-31] (pol.).
- ↑ Friedrich Nietzsche - Dzieła Wszystkie [online], Wydawnictwo Officyna [dostęp 2024-01-31] (pol.).
- ↑ Dorota Gacek, Witold Malesa, Nietzsche. Analityk nihilizmu kulturowego [online], polskieradio.pl [dostęp 2024-01-31] (pol.).
- ↑ Filozofia francuska [online], Wydawnictwo Officyna [dostęp 2024-01-31] (pol.).
- ↑ Hybris [online], czasopisma.uni.lodz.pl [dostęp 2024-01-31] (ang.).
- ↑ Bogdan Banasiak, Filozofia integralnej suwerenności. Zarys systemu Markiza de Sade [online], philpapers.org, 2006 [dostęp 2024-01-31] (pol.).
- ↑ Filozofia integralnej suwerenności. Zarys systemu Markiza de Sade. [online], www.poczytaj.pl [dostęp 2024-01-31] (pol.).
- ↑ Bogdan Banasiak, ŻYWA LEGENDA. RENDEZ-VOUS [online], r-vous.com (pol.).