Bogdan Wasilewski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Chargé d’affaires a.i. PRL w Zairze | |
| Okres |
od 1961 |
| Przynależność polityczna | |
| Następca | |
| Ambasador PRL w Wietnamie | |
| Okres |
od 1967 |
| Przynależność polityczna |
PZPR |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador PRL w Algierii | |
| Okres |
od 1977 |
| Przynależność polityczna |
PZPR |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Bogdan Wasilewski (ur. 28 września 1922 w Oryszewie, zm. 17 kwietnia 2016 w Warszawie[1]) – polski dyplomata, chargé d’affaires w Zairze (1961–1964), ambasador w Wietnamie (1967–1971) i Algierii (1977–1981).
Życiorys edytuj
Syn Władysława i Janiny[1]. Pochodził z rodziny robotniczej[2]. W 1923 przybył do Francji. Od 1942 pracował jako górnik[3]. Aktywny w tamtejszym ruchu oporu[4], prowadził w swojej kopalni akcje sabotażowe przeciwko Niemcom[3]. Działał w organizacji młodzieżowej „Grunwald” (1945–1949)[2]. W lipcu 1949 został deportowany z Francji i powrócił do Polski[3]. Zaangażował się w działalność partyjną. W 1957 uzyskał tytuł magistra w Szkole Głównej Służby Zagranicznej. Pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w tym jako zastępca dyrektora departamentu (1974–1977)[2] oraz dyrektor Protokołu Dyplomatycznego[5]. W latach 1959–1961 członek Komitetu Podstawowej Organizacji Partyjnej PZPR przy MSZ[6]. Pełnił funkcje szefa polskiej delegacji w Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Wietnamie, chargé d’affaires w Zairze (1961–1964)[2], ambasadora w Wietnamie (1967–1971)[7] i Algierii (1977–1981)[2].
Wiceprezes Stowarzyszenia Byłych Żołnierzy 1 Armii Francuskiej „Ren i Dunaj”[5][8].
Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[9].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Rejestr Spadkowy PL: wyszukiwanie wpisu [online], rejestry-notarialne.pl [dostęp 2023-06-01].
- ↑ a b c d e Borys Lewytzky, Juliusz Stroynowski, Who's who in the socialist countries: a biographical encyclopedia of 10.000 leading personalities in 16 communist countries, New York München: K.G. Saur Verlag Dokumentation Saur KG, 1978, s. 676, ISBN 978-0-89664-011-5 (ang.).
- ↑ a b c Bogdan Wasilewski opuścił Francję, „Życie Warszawy”, 197 (1699), 20 lipca 1949, s. 1 [dostęp 2023-06-01] [zarchiwizowane z adresu 2023-06-01].
- ↑ Edward Mały, Strona 10 - Emigracja w ogólnonarodowym powstaniu - Stowarzyszenie Byłych Żołnierzy I Armii Francuskiej "Ren i Dunaj" [online], renidunaj.pl [dostęp 2023-06-01] [zarchiwizowane z adresu 2023-01-31].
- ↑ a b Bogdan Wasilewski. nekrologi.wyborcza.pl. [dostęp 2016-04-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-21)].
- ↑ Paweł Ceranka, Podstawowa Organizacja Partyjna PZPR w Ministerstwie Spraw Zagranicznych 1949–1989, „Pamięć i Sprawiedliwość”, 1 (27), Warszawa 2016, s. 301, ISSN 1427-7476 [dostęp 2023-06-01] [zarchiwizowane z adresu 2022-03-19].
- ↑ Poprzedni ambasadorowie Polski w Wietnamie [online], hanoi.msz.gov.pl [dostęp 2017-04-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-11].
- ↑ Komunikat 57/RD/2012 - Stowarzyszenie Byłych Żołnierzy I Armii Francuskiej "Ren i Dunaj" [online], renidunaj.pl, 2 grudnia 2012 [dostęp 2023-06-01] [zarchiwizowane z adresu 2022-12-05].
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna [online], Warszawskie cmentarze [dostęp 2023-06-01].