Bolesław Marian Kotas (ur. 14 grudnia 1892, zm. 16 grudnia 1937 w Warszawie) – żołnierz Legionów Polskich, oficer Wojska Polskiego i Policji Państwowej.

Bolesław Marian Kotas
podporucznik żandarmerii podporucznik żandarmerii
Data urodzenia

14 grudnia 1892

Data i miejsce śmierci

16 grudnia 1937
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941)
Grób Bolesława Kotasa na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Życiorys edytuj

Urodził się 14 grudnia 1892 roku[1]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach 2 pułku piechoty Legionów Polskich[2], a następnie Polskiego Korpusu Posiłkowego[3]. W lutym 1918 roku, po bitwie pod Rarańczą, został internowany w Talaborfalva[3].

8 stycznia 1924 roku został zatwierdzony w stopniu podporucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 3363. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Posiadał przydział w rezerwie do 1 pułku Strzelców Podhalańskich w Nowym Sączu[4][5]. Później, w tym samym stopniu i starszeństwie, został przeniesiony do korpusu oficerów rezerwy żandarmerii. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „pełniącym służbę w Policji Państwowej w stopniu oficera PP”[1]. Służbę w Policji Państwowej pełnił w stopniu aspiranta. Po jej zakończeniu został urzędnikiem magistratu miasta stołecznego Warszawy[2]. Zmarł 16 grudnia 1937 roku. Dwa dni później został pochowany w Kwaterze Legionistów na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach[2] (kwatera 5B-7-70)[6].

Był żonaty, miał syna[2].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj