1 Pułk Strzelców Podhalańskich

1 Pułk Strzelców Podhalańskich (1 pspodh.) – oddział piechoty Wojska Polskiego II RP.

1 Pułk Strzelców Podhalańskich
Historia
Państwo	II Rzeczpospolita
Sformowanie	1918
Rozformowanie	1939
Nazwa wyróżniająca	Podhalańczycy
Tradycje
Święto	6 sierpnia
Dowódcy
Pierwszy	kpt Juliusz Siwak
Ostatni	mjr Marian Serafiniuk
Działania zbrojne
wojna polsko-bolszewicka kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja	Nowy Sącz
Rodzaj sił zbrojnych	wojsko
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	21 Dywizja Piechoty Górskiej 2 Brygada Górska

21 DPG w 1938

Powstanie pułku

Tradycje 1 pułku strzelców podhalańskich sięgają 1918, kiedy to w Nowym Sączu zaczął stacjonować batalion C. i K. 20 pułku piechoty (niem. Infanterieregiment Nr 20), którego rejony werbunkowe znajdowały się na Sądecczyźnie i Podhalu. W czasie I wojny światowej pułk ten należał do tzw. „krakowskiej” 12 Dywizji Piechoty armii austro-węgierskiej, walcząc na froncie serbskim, rosyjskim i włoskim. W ramach tego pułku powstała niepodległościowa organizacja „Wolność”, która złożona z oficerów Polaków, za cel stawiała sobie dokonanie przewrotu wojskowego w dogodnym czasie. Stało się to w Tarnowie i Nowym Sączu 31 października 1918 oraz na froncie włoskim, gdzie walczył 20 pułk piechoty. Batalion zapasowy z Tarnowa, 20 pułk z frontu włoskiego, rekonwalescenci znajdujący się wówczas w Nowym Sączu oraz resztki oficerów i żołnierzy z 32 pułku piechoty Obrony Krajowej „Neu Sandez”, którzy wrócili do Nowego Sącza z frontu francuskiego, to oddziały, z których w listopadzie i grudniu 1918 powstał w sądeckim garnizonie 1 pułk Strzelców Podhalańskich (formalnie od 1 grudnia 1918). Pierwszym dowódcą pułku był kpt. Juliusz Siwak.

W latach 1918 – 1920 pułk zapisał piękną kartę bojową w walkach na Spiszu i Orawie, Śląsku Cieszyńskim (przeciwko Czechom), w Małopolsce Wschodniej (przeciwko Ukraińcom) i w wojnie z bolszewikami (wyprawa kijowska, kontruderzenie znad Wieprza, bitwa niemeńska). Dowodził nim wówczas płk Kazimierz Horoszkiewicz. Na pamiątkę tych wydarzeń na sztandarze pułku widniały nazwy miast: Kijów, Brześć, Grodno, Białystok.

Pułk w okresie pokoju

Na podstawie rozkazu wykonawczego Ministerstwa Spraw Wojskowych do Departamentu Piechoty o wprowadzeniu organizacji piechoty na stopie pokojowej PS 10-50 z 1930 roku, w Wojsku Polskim wprowadzono trzy typy pułków piechoty. 1 pułk strzelców podhalańskich zaliczony został do typu I pułków piechoty (tzw. „normalnych”). W każdym roku otrzymywał około 610 rekrutów. Stan osobowy pułku wynosił 56 oficerów oraz 1500 podoficerów i szeregowców. W okresie zimowym posiadał batalion starszego rocznika, batalion szkolny i skadrowany, w okresie letnim zaś batalion starszego rocznika i dwa bataliony poborowych. Po wprowadzeniu nowej organizacji piechoty na stopie pokojowej, pułk szkolił rekrutów dla potrzeb batalionu Korpusu Ochrony Pogranicza.

22 maja 1938 1 Pułk Strzelców Podhalańskich otrzymał tytuł Honorowego Obywatelstwa Miasta Nowego Targu, a 26 maja 1938 honorowe obywatelstwo Jasła.

Kampania wrześniowa 1939

Pułk walczył w składzie armii

W sierpniu 1939 pułk został wyłączony ze składu 21 Dywizji Piechoty Górskiej i początkowo wszedł w skład pododcinka „Nowy Sącz” Armii „Karpaty”, z którego utworzono 2 Brygadę Górską. Początkowo walczył poszczególnymi batalionami osłaniając nadgraniczne rejony w dolinach Popradu, Białej i Ropy.

5 września II batalion walczył w obronie Nowego Sącza, a następnego dnia w rejonie Bobowej. Został tam odcięty od reszty Brygady i stoczył bitwę pod Szymbarkiem, po czym schronił się w górskich lasach, gdzie przetrwał prawie do końca września. Pozostałe bataliony 8 września skoncentrowały się w rejonie Jedlicza koło Jasła, skąd rozpoczęły odwrót na wschód w kierunku Lwowa. 10 września broniły linii Sanu w rejonie Ulucza. Z 11 na 12 września pododdziały pułku walczyły w rejonie Birczy wspólnie z oddziałami 24 Dywizji Piechoty, ponosząc duże straty. 18 września resztki pułku stoczyły ostatni bój pod Rzęsną Ruską, jako straż tylna 24 Dywizji Piechoty. Zaledwie kilkudziesięciu żołnierzy pułku zdołało przebić się do Lwowa.

Odtworzenie pułku w ramach Armii Krajowej

1 Pułk Strzelców Podhalańskich został odtworzony w ramach Armii Krajowej.

Strzelcy podhalańscy

Dowódcy pułku

Dowódca pułku kierował osobiście szkoleniem oficerów i był odpowiedzialny za gotowość bojową, całokształt wyszkolenia, służbę gospodarczą i wewnętrzną pułku.

• kpt. Juliusz Siwak (21 XI 1918 – 24 I 1919)
• ppłk / płk piech. Kazimierz Horoszkiewicz (25 I 1919 – 13 X 1921 → dowódca piechoty dywizyjnej 2 Dywizji Górskiej)
• płk Jerzy Kazimierz Dobrodzicki (15 IX 1921 – 14 X 1926 → dowódca piechoty dywizyjnej 18 DP)
• płk SG Franciszek Seweryn Wład (14 X 1926 – 17 III 1927 → dowódca piechoty dywizyjnej 25 DP)
• ppłk / płk dypl. piech. Witold Wartha (III 1927 – I 1930 → I oficer sztabu Inspektora Armii w Warszawie)
• płk dypl. piech. Kazimierz Bogumił Janicki (I 1930 – 28 VI 1932 → szef Dep. Piechoty MSWojsk.)
• ppłk piech. Zygmunt Krudowski (VI 1932 – III 1934 → dyspozycja dowódcy OK V)
• ppłk / płk dypl. piech. Kazimierz Aleksandrowicz (IV 1934 – II 1938 → szef sztabu DOK I)
• płk dypl. piech. Alfred Krajewski (13 II 1938 – 10 IX 1939 → dowódca piechoty dywizyjnej 24 DP)
• mjr Marian Michał Serafiniuk (od 10 IX 1939)

Zastępcy dowódcy pułku

13 czerwca 1922 roku Minister Spraw Wojskowych zniósł dotychczasowe stanowisko referenta wyszkolenia pułku piechoty i ustanowił etatowe stanowisko zastępcy dowódcy pułku zaszeregowanego do stopnia podpułkownika, wyznaczanego przez Ministra Spraw Wojskowych. Zakres działania zastępcy dowódcy określał dowódca pułku, przed którym był on całkowicie odpowiedzialny. W 1938 roku zmieniona została nazwa stanowiska na „I zastępca dowódcy”. W organizacji wojennej pułku nie było stanowiska zastępcy dowódcy.

• ppłk piech. Józef Kowzan (10 VII 1922 – 29 VI 1924 i od 5 VIII 1924)
• ppłk piech. Jan II Kubin (X 1926 – IV 1928 → zastępca dowódcy 77 pp)
• ppłk piech. Zygmunt Krudowski (IV 1928 – 1932 → dowódca 1 pspodh)
• ppłk dypl. Marian Porwit (1932 – XII 1934 → dowódca 44 pp)
• ppłk Zygmunt Bezeg (21 III 1935 – VIII 1939 → dowódca Ośrodka Zapasowego 21 DP)

Kwatermistrzowie

• mjr piech. Stanisław Plappert (10 VII 1922 – 1923 → Rezerwa Oficerów Sztabowych DOK V)
• mjr piech. Józef Łępkowski (1923 – 1924 → dowódca III baonu)
• mjr piech. Władysław Teodor Wojakowski (1925 – 5 V 1927 → zastępca dowódcy 5 pspodh)
• mjr piech. Antoni Starak (23 V – 25 VIII 1927 → dowódca I baonu)
• mjr piech. Marian Stanisław Wójtowicz (25 VIII – 31 X 1927 → dowódca I/59 pp)
• mjr piech. Jan II Wańtuch (31 X 1927 – 23 X 1931 → dowódca baonu 44 pp)
• mjr piech. Aleksander Jan Mroczkowski (23 X 1931 – 1932 → stan spoczynku z dniem 30 IX 1932)
• mjr piech. Franciszek II Studziński (21 VI 1932 – 28 VI 1933 → zastępca dowódcy 27 pp)
• mjr piech. Jan Witowski (od 28 VI 1933 – VIII 1939)
• kpt. adm. (piech.) Izydor Templer (IX 1939)

Delegacje 1 i 3 Pułku Strzelców Podhalańskich u prezydenta RP Ignacego Mościckiego

Wręczenie gen. Tadeuszowi Kasprzyckiemu odznaki 1 Pułku Strzelców Podhalańskich

Odsłonięcie tablicy pamiątkowej ku czci żołnierzy 1 Pułku Strzelców Podhalańskich w Nowym Sączu

Orkiestra 1 Pułku Strzelców Podhalańskich w Nowym Sączu

Wręczenie Kazimierzowi Przerwie-Tetmajerowi honorowej odznaki 1 psp w Nowym Sączu

Przekazanie 1 Pułkowi Strzelców Podhalańskich trzech ckm od mieszkańców Gorlic; 1938 r.

Przekazanie 1 psp trzech ckm od mieszkańców Gorlic – dzieci z kwiatami

Oficerowie pułku

• płk piech. Leon Krakówka
• mjr dypl. Kazimierz Duch
• mjr dypl. piech. Jerzy Oskierka-Kramarczyk – dowódca baonu (VI 1930 – III 1932)
• mjr Marian Bernard Stanisław Stachelski
• kpt. Eugeniusz Halski
• kpt. Władysław Śpiewak
• kpt. Józef Gruszka
• por. dypl. Władysław Józef Skłodowski (lata 20.)
• ppor. Michał Lauer

Kawalerowie Virtuti Militari

Żołnierze pułku odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari za wojnę 1918-1921

1. plut. Józef Bożek
2. kpt. Bronisław Duch pośmiertnie nr 5567
3. ppor. Mieczysław Duch
4. kpt. Józef Giza
5. por. Jan Głuszek
6. płk Kazimierz Horoszkiewicz
7. kpr. Wincenty Izworski
8. por. Stanisław Jakób
9. chor. Michał Jaśnicki
10. st. sierż. Jan Józefowski nr 4986
11. ppor. Stanisław Juszczakiewicz
12. sierż. Franciszek Kantor
13. ppor. Jan Kasztelowicz
14. st. strz. Stefan Kazubski
15. por. Władysław Kiełbasa
16. ppor. Józef Kiławiec
17. ppor. Rudolf Klemens
18. ś.p. pchor. Bolesław Kochmański
19. por. Władysław Kumor
20. por. Stanisław Kwapniewski
21. kpt. Ludwik Franciszek Maciejowski
22. por. Bronisław Majewski nr 4985
23. kpt. Zygmunt Malik
24. plut. Julian Mucha
25. kpr. Władysław Nowak
26. kpr. Dominik Olcoń
27. sierż. Stefan Pach
28. mjr Wojciech Piasecki nr 4984
29. strz. Kacper Plewiński
30. sierż. Jan Resiuła
31. ochotnik strz. Stanisław Sałek
32. ppor. Julian Skalski
33. por. Stanisław Skibicki
34. kpt. Józef II Urbanek
35. kpt. Franciszek Wagner
36. ppor. Stanisław Bogusz
37. pchor. Karol Frytz
38. ppor. Kazimierz Jarzębiński
39. mjr Tadeusz Wołkowicki
40. por. Jan Wantuch
41. ppor. Roman Paczyński
42. por. Beniamin Obstler

Obsada personalna pułku w 1923 roku

Obsada personalna pułku w 1923 roku

• dowódca pułku – płk Jerzy Kazimierz Dobrodzicki
• zastępca dowódcy – ppłk Józef Kowzan
• p.o. dowódcy batalionu sztabowego – mjr Józef Egon Łepkowski
• dowódca I batalionu – mjr Ludwik Franciszek Maciejowski
• dowódca II batalionu – mjr Józef Giza
• dowódca III batalionu – mjr Władysław Teodor Wojakowski
• komendant Kadry Batalionu Zapasowego – mjr Edmund Januszkowski
• starszy lekarz pułku – mjr lek. Franciszek Maciak

Obsada personalna w 1939 roku

Obsada personalna i struktura organizacyjna w marcu 1939 roku:

• dowódca pułku – płk dypl. Alfred Krajewski
• I zastępca dowódcy – ppłk Zygmunt Longin Bezeg
• adiutant – kpt. Józef Piotr Nikorowicz
• starszy lekarz – mjr dr Stanisław Augustyn
• młodszy lekarz – por. lek. Wacław Wołyńcewicz
• II zastępca dowódcy (kwatermistrz) – mjr Jan Witowski
• oficer mobilizacyjny – kpt. adm. (piech.) Jan Kuczek
• z-ca oficera mobilizacyjnego – kpt. Ernest Filip Herold
• oficer administracyjno-materiałowy – kpt. adm. (piech.) Izydor Templer
• oficer gospodarczy – kpt. int. Marian Feliks Pachoń
• oficer żywnościowy – vacat
• dowódca kompanii gospodarczej i oficer taborowy – kpt. tab. Lucjan Eugeniusz Niedzielski
• kapelmistrz – kpt. adm. (kapelm.) Jan Teofil Walter
• dowódca plutonu łączności – por. Marian Antoni Serafin
• dowódca plutonu pionierów – kpt. Marcin Łyszczarz
• dowódca plutonu artylerii piechoty – kpt. Józef V Lewandowski
• dowódca plutonu ppanc. – por. Tadeusz Czesław Rekucki
• dowódca oddziału zwiadu – por. Paluch Jan Kazimierz

I batalion

• dowódca batalionu – mjr Andrzej Mieczysław Wójcik
• dowódca 1 kompanii – por. Franciszek Wiktor Klimkowicz
• dowódca plutonu – ppor. Kazimierz Wiesław Pagacz
• dowódca 2 kompanii – kpt. Jan Adolf Janiczek
• dowódca plutonu – por. Mikołaj Mach
• dowódca plutonu – ppor. Andrzej Skubisz
• dowódca 3 kompanii – por. Marian Gerard Berling
• dowódca 1 kompanii km – kpt. Edward Wojciech Dietrich
• dowódca pluton – ppor. Stanisław Węgrecki

II batalion

• dowódca batalionu – mjr Bolesław Milek
• dowódca 4 kompanii – kpt. Stanisław Krasowski
• dowódca plutonu – ppor. Jan Stefan Lassota
• dowódca 5 kompanii – kpt. Włodzimierz Winiarski
• dowódca plutonu – por. Kazimierz Sochacki
• dowódca plutonu – ppor. Zbigniew Konrad Wyrwicz
• dowódca 6 kompanii – por. Feliks Szczepański
• dowódca 2 kompanii km – kpt. Władysław Ullman
• dowódca plutonu – por. Jan Marian Krukowski

III batalion

• dowódca batalionu – mjr Marian Michał Serafiniuk
• dowódca 7 kompanii – kpt. Mieczysław Białkowski
• dowódca plutonu – ppor. Józef Konstanty Gnatek
• dowódca plutonu – ppor. Stanisław Walenty Nenko
• dowódca 8 kompanii – kpt. Lucjan Świerczewski
• dowódca plutonu – por. Jan Bronisław Humenny
• dowódca plutonu – ppor. Oldrzych Kafka
• dowódca 9 kompanii – kpt. Franciszek Ksawery Czerwiński
• dowódca plutonu – por. Józef Maciej Piekarz
• dowódca plutonu – ppor. Miłosław Włodzimierz Petruszka
• dowódca 3 kompanii km – kpt. Józef Kanikuła
• dowódca plutonu – ppor. Tadeusz Rożniakowski
• na kursie – por. Antoni Stefan Wayda
• na kursie – por. Eugeniusz Raszek

Obsada personalna pułku we wrześniu 1939 roku

Dowództwo

• dowódca – płk dypl. Alfred Krajewski (do 10 IX 1939)
• I adiutant – kpt. Józef Nikorowicz
• II adiutant – kpt. Ernest Horold, por. rez. Jan Rzońca
• oficer łączności – por. Marian Serafin
• kwatermistrz – kpt. adm. (piech.) Izydor Templer
• oficer żywnościowy – chor. Józef Szarek
• naczelny lekarz – por. lek. Maksymilian E. Herold, por. lek. Tadeusz Michalski
• kapelan – ks. kapelan Jan Wilk
• dowódca kompanii gospodarczej i kapelmistrz (od ok. marca 1938) – kpt. Jan Walter
• szef kompanii – st. sierż. Franciszek Radzik

I batalion

• dowódca – mjr Andrzej Mieczysław Wójcik
• adiutant – ppor. rez. Władysław Dura
• dowódca 1 kompanii strzeleckiej – por. Kazimierz Sochacki (zm. 16 IX 1939 w Gródku Jagiellońskim), ppor. Wyrwicz
• szef kompanii – plut. Władysław Leżański
• dowódca 2 kompanii strzeleckiej – kpt. Jan Janiczek
• szef kompanii – plut. Edward Wnęk
• dowódca 3 kompanii strzeleckiej – por. rez. Stanisław Michalik
• dowódca plutonu – ppor. Andrzej Skubisz
• szef kompanii – st. sierż. Ludwik Skoczeń
• dowódca 1 kompanii ckm – kpt. Edward Dietrich (do 7 IX 1939), potem ppor. Stanisław Węgrecki
• dowódca I plutonu – ppor. Stanisław Węgrecki
• dowódca II plutonu – ppor. rez. Ignacy Grzegorzak
• dowódca III plutonu – plut. Konstanty Halkowicz
• dowódca plutonu moździerzy – ppor. rez. Antoni Chrząszcz
• zastępca dowódcy plutonu – kpr. zaw. Zbigniew Waligóra
• szef kompanii sierż. Tomasz Polański

II batalion

• dowódca – mjr Bolesław Miłek (do 7 IX 1939), następnie kpt. Edward Dietrich (od 8 IX 1939)
• lekarz - pchor. lek. Durałowicz
• dowódca 4 kompanii strzeleckiej – dowódca por. Mikołaj Mach
• dowódca I plutonu - ppor. rez. Stanisław Antoni Długosz
• szef kompanii – st. sierż. Józef Kołek
• dowódca 5 kompanii strzeleckiej – ppor. Marian Wyrwicz
• szef kompanii – st. sierż. Stanisław Paździor
• dowódca 6 kompanii strzeleckiej – kpt. Włodzimierz Winiarski
• dowódca I plutonu - ppor. rez. Henryk Jan Król
• dowódca II plutonu - ppor. rez. Witold Jan Horain
• dowódca III plutonu - ppor. rez. Lesław Jan Stanisław Wojtyga
• szef kompanii – st. sierż. Julian Siwak
• dowódca 2 kompanii ckm – por. Jan Stanisław Kukla
• dowódca I plutonu - ppor. rez. Andrzej Giełczyński
• szef kompanii – sierż. Leopold Marszałek

III batalion

• dowódca – mjr Marian Michał Serafiniuk (od 10 IX 1939 dowódca pułku), następnie kpt. Lucjan Świerczewski
• adiutant – ppor. rez. Roman Wojnarowski
• lekarz – ppor. lek. dr Izrael Sroka
• dowódca 7 kompanii strzeleckiej – kpt. Mieczysław Białkowski
• szef kompanii – sierż. Bogusław Trefon
• dowódca 8 kompanii strzeleckiej – kpt. Lucjan Świerczewski (do 10 IX 1939), następnie por. Jan Bronisław Humenny, a od 12 IX 1939 – ppor. rez. Władysław Maksymilian Śmiałek
• dowódca I plutonu - por. Jan Bronisław Humenny
• dowódca II plutonu - ppor. rez. Władysław Maksymilian Śmiałek, a następnie ppor. rez. Olszowski
• dowódca III plutonu - ppor. rez. Franciszek Ksawery Gach (do 12 IX 1939), a następnie sierż. pchor. Eugeniusz Bachleda
• szef kompanii – st. sierż. Stanisław Krupski
• dowódca 9 kompanii strzeleckiej – kpt. Franciszek Ksawery Czerwiński
• dowódca I plutonu – por. Kazimierz Biel
• dowódca II plutonu – por. rez. Jan Franciszek Godula
• dowódca III plutonu – sierż. pchor. Leon Jasiński (poległ 7 IX 1939 w Korczynie)
• szef kompanii – st. sierż. Bronisław Dobrowolski
• dowódca 3 kompanii ckm – kpt. Józef Kanikuła
• szef kompanii – st. sierż. Władysław Prokop

Pododdziały specjalne

• dowódca kompanii zwiadu – por. Jan Paluch
• dowódca plutonu zwiadu konnego – ppor. rez. Krzysztof Henisz
• zastępca dowódcy plutonu – wachm. Roman Burczy
• dowódca plutonu kolarzy – ppor. rez. Adam Jordan
• zastępca dowódcy plutonu – kpr. ndt. Zygmunt Kalisz
• dowódca kompanii przeciwpancernej – por. Klimkowicz, por. Tadeusz Czesław Rekucki
• dowódca 1 plutonu – chor. Marian Wawro
• szef kompanii – plut. Józef Michalik
• dowódca plutonu łączności – por. Marian Antoni Serafin
• zastępca dowódcy plutonu – sierż. Stanisław Siedlarz
• dowódca plutonu pionierów – por. Marian Gerard Berling
• zastępca dowódcy plutonu pionierów – st. sierż. Józef Kącki
• dowódca plutonu artylerii piechoty – por. rez. Jan Szymon Szczerbowski
• zastępca dowódcy plutonu artylerii piechoty – plut. pchor. rez. Andrzej Pogorzelski
• dowódca plutonu przeciwgazowego – NN
• zastępca dowódcy plutonu – kpr. zaw. Jan Trela

Upamiętnienie

• 27 kwietnia 1939 w koszarach w Nowym Sączu została odsłonięta tablica upamiętniająca żołnierzy pułku poległych i rannych na polach czadeckich.
• Dowódcy 1 pułku strzelców podhalańskich zostali uhonorowani na tablicy pamiątkowej, umieszczonej w kościele św. Kazimierza w Nowym Sączu w 1988.

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
• Roman Bober: Zarys historii wojennej 1-go Pułku Strzelców Podhalańskich. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
• Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
• Jerzy Kłoczewski: Polska gospodarka wojskowa 1918-1939 (zarys systemu). Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07488-7.
• Jerzy Giza: Sądecki garnizon i jego żołnierze 1918-1922. Kraków: nakładem autora, 2015. ISBN 978-83-932701-2-5.
• Księga chwały piechoty. Bronisław Prugar-Ketling (red.). Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1992.
• Kazimierz Satora: Opowieści wrześniowych sztandarów. Warszawa: Instytut Wydawniczy Pax, 1990. ISBN 83-211-1104-1.
• Jerzy Adam Radomski. Kampania wrześniowa na ziemi sądeckiej. „Rocznik Sądecki”. Tom 12, s. 294-295, 1971. 
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.